مردم برای زنده ماندن ماسک چند لایه بزنند؟!

این روزها به سبب اعمال محدودیت های شاهد کاهش تعداد مبتلایان و آمار قربانیان کرونایی هستیم. اما گویا این کاهش تلفات را قرار است با آلودگی هوا جبران کنیم و بیمارستان ها را خالی از بیماران تنفسی نگذاریم! برای چندمین روز متوالی هوای تهران و  9 استان دیگر در "وضعیت قرمز" و خطرناک برای تمام سنین قرار داشت، اما شاهد اقدامی برای کنترل و ترتیب اثر دادن آن نبودیم. البته جلسات متعددی میان مسئولان دولتی برگزار شده ولی راهکار عملی از آنها به دست نیامده است.
 مصرف سوخت مازوت توسط نیروگاه ها از سوی مسئولان بهداشتی و محیط زیستی، به عنوان علت اصلی این سطح از آلودگی شناخته شده که کشندگی و سرطان زا بودن آن غیرقابل انکار است. اما مشکل اینجاست که علیرغم ادعای مسئولان محیط زیست، نیروگاه ها مدعی عدم استفاده از این سوخت هستند، اما از خروجی سوخت آنها دودهای غلیظی قابل مشاهده است که بعضاً طول سیر آن به چندین کیلومتر می رسد.
پیگیری این ادعاها ما را می رساند به بخشی از تحریم های نفتی که شامل تمامی مشتقات نفت نیز می شود. واقفیم که فروش نفت و مشتقات آن برای ایران بسیار سخت و حداقل رسیده است. اما ضرورت های استخراج برای حفظ چاه ها و بروز رسانی سکوها، موجب پرشدن انبارها و دپوهای نفتی و مشتقات آن در پالایشگاه ها گردیده است.
 لذا مازوت به دست آمده طی این ماه ها باید در مسیری مصرف شود تا حجم انبار آن کاهش یابد. ازسوی دیگر با توجه به کاهش دما در فصل زمستان همواره در این ایام شاهد افزایش مصرف گاز و افت فشار در سیستم بوده ایم که بعضاً برای جبران آن سوخت رسانی به نیروگاه ها و کارخانجات متوقف می شد . همچنین شاید پای عوامل دیگری چون افزایش صادرات گاز به همسایگان و ملاحظه آنها به دلایل غیر اقتصادی به قیمت ایجاد کمبود در داخل وسط باشد.
متاسفانه طی چند دهه اخیر راهکار تمامی مسئولان در آلودگی هوای کلان شهرها تکیه بر اتلاف وقت و امید به وزش باد و باران است تا این مسئله را از سر بگذرانند. در کنار این بی توجهی ها و اقدامات غیراصولی هر ساله بیش از 11هزار نفر براثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند و جدای از تلفات انسانی، آسیب های غیرقابل جبرانی به محیط زیست وارد می شود که تبعاتش موجب برهم خورد اقلیم مناطق مختلف کشور می باشد.
اگر با محدودیت های اعمال شده توانستیم قدری جلوی کرونا بگیریم، قطعاً می توان با مدیریت شرایط زمینه فعالیت نیروگاه ها و بخش های صنعتی را نیز کنترل کرد. البته این موضوع مستلزم در اولویت بودن محیط زیست و هوای پاک است. در غیر این صورت باید همچون گذشته شاهد اتلاف وقت و دست به دست کردن موضوع آلودگی هوا بین این نهاد و آن نهاد باشیم تا دست آخر بادی یا بارانی ببارد و آلودگی را برطرف سازد. اما هنوز بعد از سال ها کسی پاسخگوی خیل بیماران سرطانی و مرگ و میرهای ناشی از آلودگی هوا نبوده و نیست. لذا تنها راه نجات درخانه ماندن است که این هم باتوجه به وضعیت معیشتی مردم بسیار سخت است.

hamidasgari2020@yahoo.com