مشكلات كادر درمان؛ پرستاران شركتي و اخراج پس از ۸۹ روز

پرستاري از جمله مشاغلي است كه نظام درمان يك كشور، تحت هر شرايطي به آن نياز دارد. در عين حال پرستاري، شغلي است با مشكلات فراواني چون درگيري و ارتباط بودن پرستار با انواع بيماران و بيماري‌ها و مراقبت و رسيدگي به آنان تا گاهي حضور شبانه‌روزي در بحران‌هايي چون بحران اخير كروناويروس كه نشان داد كشورما تا چه حد دراين زمينه، نيرو كم دارد اما در عين حال تا چه حد در حق همين اندك نيروي مهم انساني در خط مقدم درمان، بي‌عدالتي و بي‌توجهي صورت گرفته است. در دوران بحراني كرونا، بسياري از پرستاران داوطلب شدند تا دراين زمينه به هموطنان خود خدمت‌رساني كنند، اما به گفته همين پرستاران، بيمارستان‌ها، چه دولتي و چه خصوصي يا اين درخواست‌ها را رد كردند-درعين نياز به كادر درمان- و يا آنان را به‌صورت شركتي و ۸۹ روزه استخدام كردند؛ ۸۹ روزه و نه ۹۰ روزه، تا بتوانند به‌راحتي هزينه بيمه آنان را نپردازند و در پايان ۸۹ روز، عذر آنان را بخواهند؛ چنين رفتاري را در رابطه با نيروي متخصص، آن‌هم در بخش درمان، چگونه مي‌توان توجيه كرد؟

!

پرستاري از جمله مشاغلي است كه نظام درمان يك كشور، تحت هر شرايطي به آن نياز دارد. در عين حال پرستاري، شغلي است با مشكلات فراواني چون درگيري و ارتباط بودن پرستار با انواع بيماران و بيماري‌ها و مراقبت و رسيدگي به آنان تا گاهي حضور شبانه‌روزي در بحران‌هايي چون بحران اخير كروناويروس كه نشان داد كشورما تا چه حد دراين زمينه، نيرو كم دارد اما در عين حال تا چه حد در حق همين اندك نيروي مهم انساني در خط مقدم درمان، بي‌عدالتي و بي‌توجهي صورت گرفته است. در دوران بحراني كرونا، بسياري از پرستاران داوطلب شدند تا دراين زمينه به هموطنان خود خدمت‌رساني كنند، اما به گفته همين پرستاران، بيمارستان‌ها، چه دولتي و چه خصوصي يا اين درخواست‌ها را رد كردند-درعين نياز به كادر درمان- و يا آنان را به‌صورت شركتي و 89 روزه استخدام كردند؛ 89 روزه و نه 90 روزه، تا بتوانند به‌راحتي هزينه بيمه آنان را نپردازند و در پايان 89 روز، عذر آنان را بخواهند؛ چنين رفتاري را در رابطه با نيروي متخصص، آن‌هم در بخش درمان، چگونه مي‌توان توجيه كرد؟  
اكنون از برخي از استان‌ها خبر مي‌رسد آن عده از پرستارانی که در چارچوب قراردادهای ۸۹ روزه در دوران کرونا استخدام شده بودند، در حال اخراج شدن هستند. جمعی از این پرستاران گفته‌اند: «به نظر می‌رسد کرونا تا حدودی فروکش کرده است و دیگر به پرستاران نیازی ندارند!» آيا براي آن عده از مسئولاني كه دست به چنين اقدامات غيرقانوني مي‌زنند، هرگز اين پرسش مطرح نمي‌شود كه ممكن است همين نيروهاي متخصص، در حالي‌كه بحران كرونا هنوز درجهان ادامه دارد، جلاي وطن كنند و به كشورهايي مهاجرت كنند كه براي‌شان مدت‌هاست آغوش بازكرده‌اند و درِسبز نشان داده‌اند، آيا اين برخي اخراج كنندگان مي‌دانند كه در همين مدت نزديك به يك سالي كه جهان درگير بحران كوويد19 است، بيش از 1000 پزشك و پرستار از كشور مهاجرت كرده‌اند و اين مهاجرت‌ها با آسان‌كردن پروسه دادن ويزا به اين افراد، همچنان ادامه دارد؟ آيا قرار است با تمام شدن بحران كوويد19- كه زمانش هم مشخص نيست- كادر درمان و بيمارستان‌هاي ما ديگر به پرستار نياز نداشته باشند؟ آن‌هم در حالي‌كه همواره يكي از بزرگ‌ترين مشكلات بيمارستان‌هاي ما حتي در زمان‌هاي غيربحراني كمبود نيرو بوده است؟   
به‌عنوان تنها يك نمونه از چنين رفتارعجيب، مي‌توان به گزارش خبرگزاری ایلنا در رابطه با ۵۳۶ پرستار داوطلب گیلانی اشاره كرد كه قصد دارند علیه قراردادهای کاری ۸۹ روزه به دیوان عدالت اداری شکایت کنند.این پرستاران درهفته‌های اخیر در یکی از کانون‌های شیوع کرونا در ایران مشغول به‌کار بوده‌اند. کمبود کادر پرستاری در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی اگرچه تازه‌گی ندارد اما در بحران کرونا بیش از همیشه به چشم آمد. این دانشگاه‌ها فراخوانی برای به‌کارگیری نیروی داوطلب دادند و پرستاران داوطلب با قراردادهای کوتاه مدت استخدام شدند. اکنون که از فشار بحران کاسته شده، قراردادهای آن‌ها نیز تمدید نمی‌شود.
اما البته به‌گفته سخنگوی وزیر بهداشت ایران، در صورتی‌که مجوز استخدامی صادر شود، اولویت با پرستارانی است که به شکل ۸۹ روزه در بحران کرونا مشغول به‌کار شدند.اما درضمن وي افزوده تمدید این قرارداده‌هاي 89 روزه  در محدوده اختیارات وزارت بهداشت نیست.