جلوگیری از خسارت‌هاي زيست‌محيطي ناشي از فرسودگی لوله های انتقال نفت

در همين هفته گذشته، چند خبر در رابطه با قاچاق يا سرقت و نيز نشت نفت در محيط زيست منتشر شده است. خبرهايي كه نشان مي‌دهند اين اتفاقات، تازه نيستند و مدتي از وقوع آن‌ها مي‌گذرد و براي مثال، بعد از مدت‌ها، برخي مسئولان متوجه مي‌شوند كه از يك خط انتقال قاچاق سوخت به طول 15 كيلومتر، سوخت قاچاق مي‌شود و يا در خبري تازه‌تر، مي‌بينيم كه رودي از نفت نشت كرده در گناوه در جريان است؛ طبعا اين رود نفت در ميان زمين‌هاي كشاورزي جاري شده وحتي به آب‌هاي سطحي و زيرزميني هم نفوذ كرده است. اين نفت مرده در خط لوله خارج از سرویس به‌دلیل فرسودگی لوله‌هاي اين خط از يازدهم دی‌ماه درحال نشت کردن بوده، این نفت ۵۰۰ متر پایین‌تر از محل نشت، به همراه آب به پشت سد خاکی که کشاورزان پیش‌تر برای فعالیت‌های خود ایجاد کرده بودند رسیده و به دلیل شکستگی سد ناشی از بارندگی، به داخل رودخانه نيز وارد شده است.
اتفاق پشت اتفاق؛ هم فرسودگي خط لوله نفت و هم شكستگي سد، كه به هر دوي اين دو مورد از سوي مسئولان ذيربط توجهي نشده است، در حالي‌كه هم لوله‌هاي انتقال نفت و هم سدها،‌ازآن مواردي هستند كه بايد مدام به آن‌ها سركشي شود تا اگر نقص و ايراد و فرسودگي هست، پيش از وقوع فاجعه، از آن جلوگيري گردد. اما به نظر مي‌رسد اهمال‌كاري‌هايي در اين زمينه وجود دارد. هر چند بالاخره جلوي نشت نفت گرفته شده، اما با توجه به گفته رئیس اداره محیط زیست گناوه، براي ترميم و جبران خسارت‌هاي جاني و مالي و زيست‌محيطي ناشي از چنين نشتي، عمليات بوم‌گذاری و جمع‌آوری لکه‌های نفتی، انجام شده، ضمن اين‌كه خسارت‌هاي احتمالا جبران‌ناپذيري هم به مزارع كشاورزي وارد شده. چنين است كه از مسئولان ذيربط انتظار مي‌رود به همان نسبت كه اقدام به ترميم و جبران اين خسارت‌ها كرده‌اند، بيشترين نيرو و همّ خود را بر پيشگيري از اين حوادث گذاشته و سركشي به خط لوله‌ها و نيز بررسي سدها را بيش از پيش مورد توجه قراردهند.