بيمه اجباري وجاي خالي استانداردهاي جهاني در ساختمان‌سازي كشور

بر اساس اعلام رئیس کل بیمه مرکزی از سال آینده، ۳۰ میلیون واحد مسکونی به‌طوراجباری تحت پوشش بیمه حوادث قرارخواهند گرفت اين تصميم احتمالا مي‌تواند حركت مثبتي در حمايت از مالكان ساختمان‌ها در صورت بروز حوادث باشد.
اما يكي دو نكته مهم در رابطه با انواع بيمه‌ها و نحوه سرويس‌دهي آن‌ها بايد مورد بررسي و دقت قرارگيرد. نخست اين‌كه به گفته معاون وزیر راه‌وشهرسازی ازحدود ۲۵ میلیون واحد مسکونی موجود در كشور، بین ۳0 تا ۴۰ درصد آن‌ها فرسوده هستند. فرسودگي ساختمان در كشور بدين معناست كه عمر بنا از 30 يا 40 سال گذشته و بايد تعمير، بازسازي و يا نوسازي شود. در همين رابطه خوب است نيم‌نگاهي به استانداردهاي كشورهاي توسعه‌يافته در ساختمان‌سازي و بيمه‌گذاري بيندازيم. در تمام دنيا ساختمان و بنا از جمله گران‌ترين کالاها  محسوب مي‌شود؛ دليل عمده اين گراني، محاسبه هزينه‌هاي ساخت و هزينه‌هاي نگهداري است. اما در کشورهای صنعتی و پیشرفته بیشترین هزینه‌ها درهنگام ساخت بنا صرف مي‌شود تا هزینه‌های نگهداری به حداقل رسيده و هزینه‌ای به نام بازسازی و ساخت دوباره وجود نداشته باشد. در اين كشورها براي افزايش عمر مفيد بنا و كاستن از هزينه‌هاي نگهداري معمولا از کالاها و خدمات استاندارد، مصالح متناسب با جغرافیا واز وسایل سرمایش و گرمایش صحیح استفاده مي‌كنند. در اين کشورها مصالح استاندارد و نیروی انسانی ماهر و کارآزموده متخصص دو رکن اصلی استانداردسازی هستند كه همين امر موجب افزايش عمرمفيد بنا به 100 تا 150 سال مي‌شود. در حالي‌كه در كشور ما ساخت‌وسازها به‌دست افراد نیمه‌ماهر و حتی بی‌تجربه انجام شده و بازار ساخت‌وساز متولی مشخص و مطمئنی ندارد. همین مشكلات هزینه‌ ساخت‌وساز در کشور ما را بسيار بالا مي‌برد.
 آنچنان‌كه رئیس کل بیمه مرکزی گفته است، 50 درصد حق بیمه توسط دولت و نیمی دیگر توسط مالکان پرداخت خواهد شد و تفاوتی بین واحدهای روستایی و شهری وجود ندارد اما در آیین‌نامه این بیمه تفاوت‌هایی بین استان‌های خطرپذیر و مناطق زلزله‌خیز در نظر گرفته خواهد شد.
نكته مهم و قابل توجه اين‌كه درست است كه بيمه متقبل مي‌شود خسارت‌هاي واردشده بر ساختمان را تا حدودي از نظر مالي جبران كند، اما فقط پرداختن هزينه خسارت وارد شده، وظيفه انواع بيمه‌گذاران دركشورهاي توسعه يافته نيست؛ بيمه‌گذاران در كشورهاي توسعه يافته، به همان نسبت كه از بيمه‌شونده هزينه دريافت مي‌كنند، سرويس‌هاي مختلف از جمله بازسازي و جبران ديگر خسارت‌ها مانند اسكان موقت و يا خودروي موقت و يا هزينه‌هاي اجاره و كرايه تردد در شهر را تقبل مي‌كنند تا وضعيت بيمه‌شونده مشخص و تثبيت شود و در طول مدت رسيدگي به مشكل و بازسازي خانه يا هر مورد بيمه شده، بتواند به ديگر امور زندگي خويش برسد. در واقع طبق استانداردهاي جهاني بيمه‌گذاري، پرداخت بیمه، نباید موجب سود بیمه‌گذار شود و ضمن ارائه سرويس‌هاي نامبرده شده در بالا، اگر تفاوت قیمتی در بازار به‌وجود آيد، بايد در بیمه لحاظ شده و بار دیگر قیمت‌ها سنجیده شوند. این مورد در کشور ما بسیار مهم است؛ زیرا بازار ایران در شرایط اقتصادی باثبات قرار ندارد و قیمت‌ها مدام درحال تغيير هستند و البته افزایش می‌یابند.