تداوم کمبود ورق حلبی، شیرخشک را گران کرد!

 رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک،گفته است هفته گذشته با موافقت سازمان حمایت مصرف‌کنندگان تولیدکنندگان شیرخشک ۲۰ درصد افزایش یافت، به دلیل کمبود ورق حلبی برای تولدی قوطی فلزی! خوب است بدانیم که در مدت دو سال اخیر، این تنها ظرف فلزی شیرخشک نیست که گران شده و بر قیمت کلی آن افزوده، مواد اولیه شیرخشک هم امسال گران شد.
رئیس انجمن تولیدکنندگان شیر خشک به قیمت مواد اولیه این محصول چنین اشاره کرده:«از سال گذشته تاکنون قیمت کارتن شیرخشک ۷۰ درصد، درهای پلاستیکی بیش از ۱۰۰ درصد، شیرخام هم حدود
 ۲۵ درصد و لیبل‌ها بیش از ۱۲۰ درصد افزایش قیمت داشتند.»این تنها یک خبرعادی مانند تمام اخبار در مورد گران شدن کالاهای سبد معیشت مردم نیست و نمی‌توان به‌راحتی از کنار آن عبور کرد. کمبود ورق حلبی، که فقط 50 درصد آن در داخل تولید می‌شد، به معضلی خاص در صنعت تولید انواع موادغذایی که به قوطی فلزی برای بسته‌بندی نیاز دارند، تبدیل شده. اما اگر مشکل تهیه ورق حلبی، با گران‌کردن آن حل می‌شود، پس می‌توان این ورق‌ها را به هر نحوی تهیه کرد ولاجرم باید برای استفاده از این ورق‌ها الویت‌های خاص قائل شد.
می‌توان موادی را که در سبد معیشت مردم جای خاصی ندارند، داخل قوطی‌های فلزی ارائه نداد. اما انتظار طبیعی و مهم این است که شیرخشک کودکان در این آشفته‌بازار به این دلیل، گران نشود؛ چرا که می توان به راهکارهای دوران جنگ تحمیلی رجوع کرد؛ می‌توان روغن‌نباتی و هرچیز دیگری را در ظرفی غیرفلزی ارائه داد، اما نباید به این بهانه، بر قیمت شیرخشکی که قوت‌لایموت نوزادان است در این شرایط اقتصادی تا این حد افزود. همین حالا هم برخی خانواده‌ها در تهیه شیرخشک مشکل دارند و جالب این‌جاست که برخی مسئولان از وفور تمام کالاها درکشور خبر می‌دهند؛ اما جالب‌تر این‌که کسی به ناتوانی برخی از مردم در تهیه این کالاهای به‌وفور موجود، اشاره نمی‌کند. احتمالا تحمل گرانی در مورد هر کالای سبد معیشتی برای مردم ممکن باشد، آن‌هم بدین شیوه که در نهایت اگر نتوانند آن کالا را بخرند، از سفره خود حذفش می‌کنند، اما در مورد شیرخشک نمی‌توان چنین تصمیمی گرفت.