ماجرای ادامه‌دار فاضلاب اهواز چگونه با شرمندگی تمام می‌شود؟

رودخانه کارون مدت‌هاست بیمار است؛ همان کارونی که قرار بود آب گوارایش به فلات مرکزی ایران فرستاده شود، حالا با ورود انواع فاضلاب‌ها، وضعیتی وخیم  دارد؛ وضعیتی که چهره این رودخانه قابل کشتی‌رانی را حتی برای دوستدارانش، مخدوش کرده است. چندسالی است اهواز و برخی از شهرهای استان خوزستان با مشکل فاضلاب دست به گریبان هستند. در این شهرها با حفر حدود ۲ تا ۳ متر، می‌توان به آب رسید. در چنین وضعیتی سازمان آبفای این ناحیه بدون در نظر گرفتن موقعیت اقلیمی و جغرافیایی و احتمالا بدون کارشناسی‌های فنی لازم در این زمینه، اقدام به اجرای سیستم فاضلاب کرده، یعنی بدون در نظر گرفتن عمق مناسب برای حفاری و بتون‌ریزی برای جلوگیری از نشت فاضلاب و حتی مخلوط شدن آن با آب شرب.
رئیس سازمان مدیریت منابع آب کشور می‌گوید:" تا زمانی که طرح جامع شبکه فاضلاب و آب‌های سطحی همزمان با یکدیگر اجرا نشوند هیچ مشکلی در اهواز حل نخواهد شد."
اکنون اما به دلیل کمبود اعتبارات و حتی نگرفتن وام مانند شهرهای تهران و اصفهان و عدم مدیریت متناسب با اقلیم، فاجعه فاضلاب در این شهر بالا گرفته و به ناچار، فاضلاب شهری و حتی صنعتی به جای ورود به کانال‌های مربوطه که با اولین بارش شهر و خانه‌های مردم را می‌انباشت،  در مقطع شهر اهواز  از  ۲۵ نقطه فاضلاب خام وارد رودخانه کارون  می‌شود؛ معضلی که بر مشکلات زیست‌محیطی این اقلیم دامن زده و نیز مجموعه اکولوژیک این پهنه آبی، سلامت شهروندان خوزستانی را که از آب کارون برای شرب استفاده می‌کنند، تهدید می‌کند ک طبعا موجبات بروز بیماری‌های عفونی مختلفی را فراهم کرده است.
البته نکته مهم‌تر در رابطه با این معضل شهری، انسانی و بهداشتی عکس‌العمل مدیرعامل آبفای خوزستان است که از ریزش فاضلاب به کارون، ابراز شرمندگی کرده است. شرمندگی که هر سال، ابعاد فاجعه‌بارتری به خود می‌گیرد.