ما مردم از صف خوش‌مان می‌آید!

مدتی است مردم ما درگیر صف‌های مختلف کالاهای معیشتی هستند، گاهی به این دلیل که این کالاها یا کم یا نایاب شده‌اند، گاهی هم به این دلیل که کالاهای معیشتی، دو و چند نرخی شده‌اند و طبعا مردمی که با مشکلات اقتصادی مواجه‌اند، ترجیح می‌دهند در صف کالایی بایستند که با قیمت دولتی و حداقل تا حدودی ارزان‌تر ارائه می‌شود.  
مسئولان وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صمت به مشکلات موجود در زمینه توزیع مرغ طی هفته‌های اخیر اذعان نموده و برای تسهیل این معضل تصمیماتی اتخاذ کرده‌اند؛ در پی پذیرش وجود این مشکل، نهایت این‌که قرارگاه ساماندهی مرغ  تشکیل شد؛ هرچند که این قرارگاه با تشکیلاتش چندان موثر واقع نشد و همین امرهم محمل واکنش‌ها و حاشیه‌های زیادی گردید، زیرا نتیجه تشکیل این قرارگاه به گران‌تر شدن دستوری قیمت مرغ  انجامید.
اما نکته قابل تامل این است که گویا ما، یعنی همین مردمی که برای خریدن مرغ با نرخ دستوری-دولتی، که معمولا هم کم عرضه می‌شود، ناچاریم در صف بایستیم و یک عدد مرغ دریافت کنیم، به گفته رئیس انجمن پرورش‌دهندگان مرغ گوشتی گویا تنها دلیل در صف ایستادن‌مان این است که اساسا در صف ایستادن را دوست داریم!:«مردم از صف مرغ خوش‌شان می‌آید. دوست دارند علت صف را بدانند و از این‌رو به صف می‌پیوندند.» نکته در خور تامل دیگر این‌که اگر در صف ایستادن را دوست داریم، چرا برای کالاهای گران شده دیگر در صف نمی‌ایستیم و تا می‌فهمیم این صف، صف مرغ است، تصمیم می‌گیریم در صف آن بایستیم؟ آیا صف مرغ جذابیت خاصی دارد که ما مردم از آن خوشمان می‌آید؟ 
پرسش این است که چرا برخی مسئولان، با تقلیل دادن نیاز مردم به مورد عجیبی مانند علاقه به ایستادن در صف وکم اهمیت جلوه دادن مشکلات معیشتی آنان، تلاش دارند ضعف‌های مدیریتی خود را فرافکنی کنند، آیا بهتر آن نیست که همین برخی مسئولان محترم، با در پیش گرفتن راه ‌حل‌های کاربردی و برنامه‌ریزی‌های واقعی و قابل اجرا، پیش از فرافکنی، به فکر حل مشکلات مردم بوده و از علاقه نادرست مردم به تشکیل صف بکاهند؟!