پيست دوچرخه‌سواري و جولان موتورسواران

مدتي است شهرداري در جهت رفع نسبي آلودگي هوا و نيز نشاط‌افزايي شهروندان، در برخي نقاط تهران، پيست دوچرخه‌سواري احداث كرده و حتي شهردارتهران نيز مدتي در سه‌شنبه‌هاي دوچرخه‌سواري از اين وسيله استفاده مي‌كرد؛ دوچرخه‌سواري علاوه بر اين‌كه يك ورزش است، مي‌تواند در جابه‌جايي افرادي كه به محل كارخود و يا مراكزخريد، نزديك هستند، كمك كند و مانع از استفاده از خودورهايي شود كه در آلودگي هوا نقش موثري دارند. پيست‌هاي مختلف دوچرخه‌سواري كه زماني فقط در برخي پارك‌ها و بوستان‌ها راه‌اندازي شده بودند، بعد ازمدتي كه با استقبال مردم، به‌ويژه جوانان مواجه شدند، كم‌كم راه خود را به برخي خيابان‌هاي شهرهم باز كردند و اكنون مدتي است شهروندان مي‌توانند با استفاده از دوچرخه‌هاي خود و يا دوچرخه‌هايي كه شهرداري در نقاط مختلف شهر قرارداده از اين پيست‌ها استفاده كنند.
 اين مسئله اهميت دارد زيرا طی سال‌های اخیر مدیران شهرهای بزرگ و پیشرفته به لزوم انسان‌محورشدن شهرها پی برده‌اند وبرنامه‌ریزی‌های شهری بر پایه انسان‌محوربودن انجام می‌شود. تهران اما شهري است خودرومحور؛ با خيابان‌هاي پر از خودرو و موتورسيكلت‌هاي پر سروصدا كه تقريبا ملزم به هيچ قانوني نيستند، شهري است كه تعداد روزهاي كمتري با آسمان آبي دارد و البته ممكن است به همين دليل دوچرخه‎سواران ترجيح بدهند در خارج از شهر و يا پارك‌ها و بوستان‌ها دوچرخه‌سواري كنند. اما همين پيست‌هاي داخل شهرهم كم طرفدار ندارند، گرچه با توجه به هم‌سطح نبودن گذرها و خيابان‌هاي تهران، نفس دوچرخه‌سواري حتي در پيست‌هاي داخل شهر هم با مشكل مواجه است و دراين رابطه به دوچرخه‌هاي حرفه‌اي و برقي نياز است؛ در حالي‌كه دوچرخه‌هايي كه شهرداري در اختيار مردم گذاشته دوچرخه‌هاي سبك از نوع زنانه و براي مسافت‌هاي كوتاه 
هستند. 
اما اين‌ها تنها بخشي از مشكلات دوچرخه‌سواري و پيست آن است؛ مدتي است اين پيست‌ها هم مانند نقاط ديگر شهر، مورد هجوم و تحت سيطره موتوسواران درآمده و اين امرمشكلاتي براي دوچرخه‌سواران ايجاد كرده كه نيازمند رسيدگي ضروري و به‌هنگام است؛ چرا كه تجربه ثابت كرده در چنين مواقعي، وقتي به حضور غيرقانوني موتورسواران در نقاط ممنوع بي‌توجهي مي‌شود، رفته‌رفته ديگر نمي‌توان جلوي هجوم آنان را گرفت، موردي كه در اغلب كوچه و خيابان‌هاي فرعي و ورود ممنوع و حتي خطوط ويژه با آن مواجهيم.