از اسقاطی‌ها تا آلودگی هوای شهر!

قطعات و لاجرم تعمیر خودرو بسیار گران شده است؛ همین گرانی موجب شده اغلب خودروداران خیلی دیر برای تعمیر خودروی خود به مراکز مراجعه کنند، یعنی تا زمانی‌که ماشین حرکت می‌کند، صاحب خودرو آن‌را برای تعمیر نمی‌برد چون می‌داند باید متحمل چه هزینه سنگینی بشود؛ گذشته از این‌که اگر بتواند به قطعات مصرف شده در خودرویش از نظر اصل یا تقلبی بودن اعتماد کند یا نکند!
فرار خودروسازان از الزام قانونی به اسقاط خودروهای فرسوده در ازای تولید محصولات‌شان باعث شده تا طی سال‌های اخیر شاهد عدم نوسازی خودروها و نزول فرآیند اسقاط خودروهای فرسوده باشیم که حوادث
قابل توجهی را نیز به همراه داشته است.  بنابراین شهرمدتی است با خودروهای فرسوده دودزا دست به گریبان بوده و هوای شهر بیش از پیش در حال آلوده شدن است؛ آلودگی که بر کیفیت زیست شهروندان تاثیر بسیاری می‌گذارد.
نکته جالب این است که مدتی است خودروهای اسقاطی نه به گورستان که به برخی مراکز تعمیر خودرو می‌روند؛ در این مراکز هر آن‌چه از خودروی اسقاطی قابل استفاده باشد، از آن جدا شده و در تعمیر خودورهای دیگر استفاده می‌شود؛ به گفته عضو انجمن صنفی مراکز اسقاط و بازیافت خودروهای فرسوده:«طبق برآوردها تا سال ۱۴۰۴ تعداد خودرو‌های فرسوده در کشور به ۸ میلیون دستگاه می‌رسد، در حالی‌که سال گذشته تنها
۸ هزار دستگاه خودروی فرسوده در کشور اسقاط شد.»
چنین روندی که به افزایش تصادفاتی که در این مدت شاهدشان بوده‌ایم، افزوده است. قطعه دست چندم ممکن است مدتی کارخودروی تعمیرشده را راه بیندازد، اما به هرحال قطعه فرسوده، بر فرسودگی خودرو می‌افزاید و چنین است که سالانه با مرگ 40 هزار نفر در اثر آلودگی هوا هم علاوه بر مرگ در اثر تصادفات،مواجه هستیم! به گفته برخی تعمیرکاران، خودرو هم مانند گوسفند هیچ دورریختنی ندارد؛ از پوست و کله‌پاچه بگیرید تا دل و روده. ماشین برای مراکز اسقاط هم همین هست، همه‌چیزش بازیافت می‌شود. هرچیزی با قابلیت استفاده یا بازیافت، از ماشین جدا می‌شود. از شیشه گرفته تا لاستیک‌ و آینه و انواع سیم و دل‌ و روده. وسایل داخلی ماشین، صندلی‌ها، موکت و همه وسایل پلاستیکی جدا می‌شوند تا در خودرویی دیگر مورد استفاده قرار گیرند!