چاق‎ها افسرده‎تر و مضطرب‎ترند!

در روزگاري كه هنوز رسانه‌هاي واقعي و مجازي اين‌چنين بر ذهن و جسم و ما تسلط نداشتند و تفكر و بدن ما را به روش‌هاي مختلف قضاوت نمي‌كردند؛ تقريبا كسي با بدنش، با چاقي يا لاغري‌اش مشكلي نداشت. چاق‌ها با خيال راحت چاق بودند و لاغرها هم. البته در آن روزگار چاقي حتي يك امتياز مثبت به شمار مي‌رفت هم نشانه تمول و ثروت فرد بود و هم نشانه سلامت او و اساسا اين لاغرها بودند كه متهم مي‌شدند به نداري و فقر و بيماري!
اما با ظهور و سيطره مُد در جهان امروز، و نيز با توجه به تحقيقات پزشكي، چاق‌ها در رديف اول اتهام قرار دارند. آن‌ها به‌شدت مورد قضاوت ديگران قرار مي‌گيرند، در تاكسي و اتوبوس، هنگام خريد لباس، هنگام غذاخوردن و وقتي‌كه به پزشك مراجعه مي‌كنند، مورد طعن و سرزنش قرار مي‌گيرند. چاقي اين روزها بيشتر ازهر چيزي افراد چاق را دچار اضطراب و افسردگي كرده است، برخي از افراد چاق به دليل فشار قضاوت‌هاي اجتماعي، با زحمت فراوان مي‌خواهند وزن كم كنند، اما مسئله مهم اين است كه برخي چاق‌ها هر چه بيشتر مضطرب باشند، بيشتر مي‌خورند و لاجرم مشكل نه فقط حل نمي‌شود كه بيشتر و عميق‌تر هم مي‌شود. اگر تصميم به كم كردن وزن در جهت سلامتي باشد، امري پسنديده است؛ چرا كه فرد بيش از قضاوت ديگران به سلامتي جسم خود اهميت مي‌دهد. اما در غير اين صورت اگر خود فرد با چاقيِ همراه با سلامتي‌اش مشكلي ندارد بايد به نحوي خود را از اضطراب قضاوت ديگران رها كند و گرنه به افسردگی، ‌اضطراب، ‌ وسواس یا اختلال خوردن و خوابیدن مبتلا خواهد شد.
اختلال افسردگی می‌تواند با ایجاد افزایش کورتیزول -نوعی هورمون استرس- خون، خطر ابتلا به چاقی بيشتر، دیابت و حتی بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.این ناهنجاری‌های متابولیک در افراد با علایم افسردگی که تحت درمان با بعضی از داروهای ضد افسردگی قرار گرفته‌اند، بهبود می‌یابد.