آینده کشوروابسته به اقدامات امروز ماست

گویا آثار بی توجهی ها به چرخه طبیعی محیط زیست خیلی زودتر از حد انتظار درحال وقوع است. "آب" این مایه حیات بشر امروز به دُر نایابی بدل شده است که بیش از نیمی از کشورمان را درگیر خود ساخته و مردم را در نواحی مختلف به اعتراض و بعضاً درگیری میان یکدگیر واداشته است.
امروز در اصفهان کشاورزان فریاد عطش زاینده رود را سر داده اند و روز دیگر شاهد صدای عطش کارون خواهیم بود. چرا که پیش ازاین صدای فریاد و هشدارهای دیگرمنابع آبی را که امروز خشکیده اند را نشنیدیم و بی توجه از کنارش عبور کردیم.
باید بپذیریم که کشورما در زمره مناطق خشک و کم بارش قرار دارد.لذا باید براین اساس الگوی مصرف آب را در کل کشور تغییر دهیم. امروز کشاورزان ما از نبود آب معترضند و حق هم دارند چرا که زندگی و معاششان درخطر است. اما باید اذعان داشت که دیگر بنیه آبی کشور طاقت تامین کشاورزی با مدل های سنتی را ندارد.
 باید به سمت تغییر الگوی کشت و به کارگیری روش های مدرن آبیاری برویم. اگر امروز تمامی طرح های کارشناسی و غیرکارشناسی شده در موضوع انتقال آب را تعلیق کنیم و آب زاینده رود را به طور کامل مجدد در اختیار کشاورزان زحمتکش بگذاریم، بازهم دیری نمی گذرد که با کمبود آب در مناطق پایین دستی مواجه خواهیم شد. چون هنوز باور نکرده ایم که طبیعت و
 محیط زیست براساس یک نظم و مهندسی دقیق عمل می کند. اگر ازاین نظم آن را خارج کنیم و بدون اضافه شدن منابع آبی بخواهیم برداشت خود را از آن ادامه دهیم، قطعاً چرخه طبیعی را برهم خواهیم زد و سرنوشت و حیات آینده کشور و نسل های بعدی را به خطر خواهیم انداخت.