زندگی سخت است،اما برای آنها بیشتر...

آدمی به امید زنده است و امروز همه ما امیدواریم تا گشایشی درامورات کشور به لحاظ اقتصاد داخلی و سیاست خارجی رخ دهد، تا زندگی مردم کمی از زیر بار فشارهای معیشتی خارج شود. گرانی و تورم اگرچه درحال کنترل و نظارت است اما شدت آن بیش از توان جامعه است و بسیاری از مردم برای معاش خود دچار مشکلات عدیده هستند. مشکلاتی که اگر به آن هزینه های درمان و اجاره خانه و هزینه تحصیل و ازدواج فرزندان را اضافه کنیم، واقعاً غیرقابل تحمل خواهد شد.
با تمام این اوصاف باید کمی از متن به حاشیه برویم و همین مشکلات را در مناطقی بررسی کنیم که طی سال های گذشته دچار بلایای طبیعی نیز
شده اند. منطقه ای همچون سی سخت که مردمش سال گذشته دچار زلزله شدند، در سرمای شدید زاگرس درحال گذران زمستانی هستند که شاید حتی شنیدن وصفش برای ما قابل درک نباشد.
نداشتن سرپناه و زندگی در خانه های نیمه کاره و آسیب دیده در این سرمای شدید غیرقابل وصف است. جدای ازآن مشکلات بیکاری اهالی این منطقه عمق فاجعه معیشتی برای آنها را چند برابر کرده است. به گونه ای که مجبورند برای کارگری روزمزد به شهرهای اطراف بروند تا کاری بیابند و درآمدی داشته باشند.
هرکدام از این خانواده ها چند فرزند دارند که دانش آموز هستند و ازتامین هزینه های تامین تلفن همراه و خرید اینترنت بازمانده اند.
برخی از آنها مدت هاست که سفره هاشان کوچک شده و اقلامی همچون گوشت و مرغ و برنج را از خوراک خود حذف کرده اند.
بیان این مطالب تراژدی نویسی و یا سیاه نمایی نیست، بلکه وصف حال برخی هموطنان کشورمان است که نیازمند حمایت و کمک های دولتی و مردمی هستند. لذا انتظار می رود تا مسئولان و رسانه ملی حداقل برای این افراد
 اطلاع رسانی داشته باشند تا مردم به کمک یکدیگر بشتابند.