عروسي و عزاداري با طعم كرونا و لزوم دخالت معتمدين مردم!

     شركت در مراسم شادي و سوگواري يكي از سنت‎هاي خوب در جامعه ماست؛ جامعه‎اي با قوميت‎ها ومراسم و آئين‎هاي مختلف كه حضور دسته‎جمعي افراد فاميل به آن حال‎وهواي خاصي مي‎بخشد. البته اين مراسم در مناطق خاصي از كشور به‎ويژه در جنوب‎وغرب، سنت‎هاي بسيار خاص‎تري دارد؛ از عروسي نمي‎توان گذشت چون معمولا بين دو قبيله و دو قوم و با ده بالا و ده پائين اتفاق مي‎افتد و عدم حضور برخي ممكن است بد تعبير شود. عزا هم كه ديگر جاي خود را دارد؛ خانواده عزادار به‎طور طبيعي و رواني در حضور جمع است كه به پذيرش و تسلي مي‎رسند.

    نكته مهم اين‎كه در اين مناطق نمي‌شود صرفا از اين مردم خواست كه شركت نكنند؛ آن‌ها بايد به عينه متوجه عوارض ناگوار حضور در چنين جمع‌هايي بشوند. حتي نمي‌توان به اين بسنده كرد كه خوب اين مردم پس از هرعروسي و عزا تلفات كرونايي دارند پس بايد متوجه باشند؛ گاهي شدت پايبندي به مراسم و رعايت سنت به‌حدي است كه نمي‌توان از چنين مردمي انتظار عدم حضور و ازدحام داشت. آن‌ها بايد توسط معتمدين قوم و قبيله و محله و شهرخود تفهيم شوند. بايد آموزش آن‌ها را در كنار افراد معتمدشان انجام داد و از آن‌ها تائيد گرفت.

    حتي اگر به گفته معاون کل وزارت بهداشت هر يک فرد آلوده به کرونا چند نفر ديگر را مي‌تواند آلوده کند و مدام تذكرداد كه شرکت در مراسم عروسي و عزا چه‎قدر خطر ابتلا به کرونا را افزايش مي‌دهد؛ تا پاي معتمدين قوم و قبيله به ميان نيايد، اين تكرارها و ابراز نگراني‌ها و حتي به خواسته معاون کل وزارت بهداشت دخالت دادستان‌هاي استاني هم نتيجه‌اي نخواهد داشت. زيرا اين مردم كه پاي‌بندي‌هاي سفت و سختي به سنت‌هاي خود دارند، چشم و گوش‌شان به متوليان و سران‌شان است؛ از آن‌ها بخواهيم كه مردم را متوجه خطر چنين ازدحام‌هايي بكنند.