نبود امکانات و تجهیزات و محیط زیست مظلوم

خبر ورود یک پلنگ به منطقه شهری در قائم شهر و در نهایت کشته شدن آن در عملیات مهار و گرفتن آن و کشته شدن یک خرس قهوه ای در اردبیل به سبب درگیری با مردم محلی، دردهای پنهانی را در حوزه محیط زیست عیان ساخت که توجهی به آن نمی شود.
در هر دو مورد باید از خود بپرسیم چه شده که این حیوانات وحشی سر از محیط شهری درمی آورند؟! آیا به این علت نیست که ما بیش از حد و به بهانه های مختلف به حریم محیط زیست تجاوز کرده ایم و با ساخت مناطق مسکونی و تجاری و صنعتی زیستگاه آنها را برهم زده ایم.
نکته دیگر نبود تجهیزات و امکانات اولیه در مواجهه با چنین مواردی است. نه محیط زیست و نه آتش نشانی مجهز به تجهیزات و ادوات زنده گیری حرفه ای نیستند و نهایتا در اغلب موارد حیوان
 بی چاره را با مصدوم سازی و یا نقص عضو مهار می کنند و پس مدتی به مرگ حیوان ختم می شود.
باید بپذیریم که ما محیط زیست و برنامه های حرفه ای در حفظ آن را نادیده گرفته ایم و حاضر نیستیم مبلغی را برای توسعه و تجهیز سازمان های مرتبط در این حوزه اختصاص دهیم.
حتی در تکمیل و تفسیر قوانین مشخص و شفاف در این حوزه نیز بی توجهیم و سال هاست محیط بانان ما به سبب درگیری با متخلفان در گوشه زندان به سر می برند و حتی حکم اعدام گرفته اند.
اگر برای آینده و حفظ محیط زیست کشور اهمیت قائلیم باید در حوزه قانون گذاری و بودجه ریزی و تعیین چشم اندازهای مدیریتی با جدیت واردشویم و اگر هم اهمیتی ندارد باید هر روز شاهد انقراض
گونه های جانوری و نابودی جنگل های کشور باشیم.