دستاورد مبارزه با کرونا را از دست داديم و امروز اين شد!

    بي‌ترديد تا قبل از بازگشايي‌ها به‎خوبي توانسته بوديم در برابر کروناويروس بايستيم؛ هم به دليل بسته بودن بسياري از مشاغل
    کم تا پرخطر، مردم اوضاع را عادي نمي‎پنداشتند، هم هنوز کادر درمان آنچنان که امروز از پا افتاده‎اند و اين‎همه تلفات داده‎اند، زياد خسته نبودند و هم امکانات درماني مناسبي در دسترس داشتيم. درواقع اوضاع ابتلا و درمان، به‎نحوي تحت کنترل بود؛ اما با رفتن به سوي بازگشايي‎ها، عادي‎پنداري‎ها شروع شد؛ رستوران و پارک و بوستان باز شد، و مردم عادي چنين پنداشتند که وقتي دولت همه‎جا را باز کرده پس حتما اوضاع خوب است و ديگر توجه چنداني به پروتکل‎هاي بهداشتي نکردند؛ اساسا چگونه مي‌توانستند در اتوبوس يا واگن مترويي که گوش‌تاگوش در کنارهم ايستاده‌اند و نفس همديگر را تنفس مي‌کنند، و تهويه مترو هم به گفته اعضاي شوراي شهر و متوليان خود مترو در انتشار اين ويروس نقش موثري دارد، پروتکلي را رعايت کنند؟!

    چنين شد که به گفته آقاي وزير بهداشت، ما به‌واسطه ضعف اقتصادي، در برابر کروناويروس زانو زديم و تعداد مرگ‌ومير روزانه‌مان اکنون سه رقمي شده است. اين زانو زدن، يعني اين‌که مسئولان و مردم در نهايت، به اين نتيجه رسيدند که چاره‌اي جز بازگشتن به محل کار خود ندارند، چون همه‌چيز ناگهان چنان گران شد و غيرقابل دسترس، که مسئولان مختلف به اين نتيجه رسيدند مردم کار کنند و خودشان يک‌جوري از پس هزينه‌هاي‌شان برآيند؛ حالا بماند که دولت به يارانه بگيران يک ميليون تومان وام داد و حالا قرار است از يارانه سرپرست خانواده کم شود؛ درست مانند آن 200 ميليون وام وديعه خانه نمايندگان مجلس که قرض‌الحسنه است و قرار است از حقوق‌شان کسر شود! هرچند هنوز وام کمک وديعه مسکن مردم و شکل پرداخت آن نهايي نشده و دعوا اينک بر سر متراژ خانه مورد اجاره از سوي مستاجرين است؛ اما به هرحال عدالت در جاي درستي نشسته است؛ مردم و منتخبان‌شان، هر دو به يک نحو درگير مشکلات و بحران‌هاي اقتصادي ناشي از تحريم، کروناويروس و کاسبان تحريم و کروناويروس هستند.

    چه وزير بهداشت قهر باشد و ناراحت، آنچنان که خود اذعان کرده است:«نمي‌توانيم مردم خسته را دوباره به شعار درخانه بمانيم برگردانيم،

    نمي‌شود کسبه را مجبور کرد کسب و کار خودشان را تعطيل کنند. اگر بازگشايي‌ها را دوباره انجام داديم نه اين‌که نفهميم قرار است چه اتفاقي بيفتد، مي‌دانستيم؛ اما جلوي ضعف اقتصاد زانو زديم. بارها تذکر دادم دستاورد مبارزه با کرونا را از دست مي‌دهيم و امروز اين شد.»

    و ما و مسئولان ما، نه تنها در مقابل ضعف اقتصادي، که در مقابل کاسبان تحريم و کروناويروس، و در مقابل عدم تصميم‌گيري‌ها و تدايبردرست و موثر و بسنده کردن به رفتارهاي مسکّني، هم زانو زديم. اما مي‌توان تمام اين‌ها را از نو درست کرد؛ مي‌توان دست برزانو گذاشت و برخاست، تنها يک اراده و تدبير و مآل‌انديشي محکم، و مسئولان استوار لازم داريم تا عنان تمام آن‌چه را که از کف داده‌ايم دوباره به‌دست آوريم.