عبور از بحران پیری جمعیت با طرح های کارشناسی شده

هرم سنی جمعیت کشور رو به افزایش گذاشته و جامعه در مسیر پیری قرار گرفته است. چرا که میزان ازدواج ها کاهش و سن ازدواج و بعضاً تجرد قطعی افزایش یافته است.
از سوی دیگر ازدواج های صورت گرفته نیز دچار نوسان و تزلزل قرار می گیرند و برخی کارشان به طلاق می کشد.
طبیعی و ضروری است که مسئولان و نمایندگان مردم در دستگاه های مختلف برای این بحران جمعیتی دغدغه داشته باشند و به تحلیل مشکلات و بررسی راه حل ها بپردازند. وقتی شناخت کافی نسبت فضای جامعه
پیدا کنند قطعاً می توانند علت و بروز مشکلات اجتماعی را چاره کنند.
اما مشکل اصلی ما در این مقوله و دیگر مسائل مشابه، عدم درک صحیح و شناخت از وضعیت و واقعیت های جامعه و کشور توسط بعضی از مسئولان می باشد.
 این ادعا نه از باب تخریب و یا تحقیر افراد و گروه خاصی می باشد، بلکه ازسر تعجب و تحیر است که چطور چنین برخوردها و واکنش هایی با معضلات و مشکلات کشور صورت می گیرد و تأمل برانگیزتر از آن
راه حل هایی است که بعضاً از سوی برخی افراد برای برون رفت از این بحران ها مطرح می گردد.
اخیراً در مورد موضوع جوانی جمعیت یکی از نمایندگان مجلس
"ازدواج بین‌المللی" را به دختران مجرد کشور توصیه کرده و بیان داشته
«آنها می توانند با مردان مسلمان و شیعیان علاقه‌مند به ایران ازدواج کنند».
این نماینده محترم در توجیه پیشنهاد خود به بحث گسترش ارتباطات فرهنگی اشاره داشته و گفته:« با ازدواج بین المللی، توسعه فرهنگی اتفاق افتاده است و ارتباطات بین‌المللی تقویت می‌شود.»
حال سئوال از ایشان این است که مگر مشکل پیری جمعیت کشور "توسعه فرهنگی" است؟!. یا باید از ایشان پرسید براساس کدام الگو و مدل سیاست و روابط بین الملل در جهان امروز "ازدواج" عامل تقویت ارتباطات بین المللی گردیده است؟!.
یعنی هنوز برای بعضی از مسئولان ما مشخص نیست که کاهش آمار ازدواج و تجرد جوانان به سبب مشکلاتی از قبیل بیکاری، نبود و کمبود درآمد، نگرانی از آینده زندگی خود و همسرشان، ترس از فرزندآوری به خاطر مخارج، ترس از عدم توان تأمین هزینه مسکن، خورد و خوراک، درمان و به طور کلی مشکلات اقتصادی است. اگر این مسئله را درک
می کنند پس ارائه راهکار "ازدواج بین المللی" چیست؟!
اگر درد اقتصاد چاره شود، مشکلات اجتماعی خود به خود در مسیر بهبود قرار می گیرند. امروز تحریم های بین المللی و عدم ارتباطات جهانی در ابعاد سیاسی و اقتصادی با کشورمان موجب آسیب های بسیاری در ابعاد مختلف گردیده است که هر روز و هرماه و هرسال آثار آن با شدت بیشتری خودنمایی می کنند.
مسئولان کشور که ردای خدمت پوشیده اند باید بیشتر تلاش کنند تا راهی برای نجات مردم و کشور از تنگنای کنونی بیابند، نه اینکه با صحبت ها و اظهارات ناپخته و غیر کارشناسی شده هزینه تبلیغاتی و
رسانه ای علیه کشورمان را افزایش دهند و سوژه اعتمادسوزی عمومی را برای دشمنان و دستگاه رسانه ای آنها فراهم کنند.