غایب همیشه کنفرانس‌ها؛ فرهاد، تافته جدا بافته؟

مطابق انتظار باز هم فرهاد مجیدی نه در نشست خبری قبل و نه در کنفرانس بعد از بازی استقلال و نساجی شرکت نکرد تا همچنان اینطور به‌نظر برسد که سرمربی محبوب آبی‌ها پاسخگویی به سوالات خبرنگاران را دور از ‌شأن خود می‌داند. هر هفته این مسئولیت به‌عهده مجید نامجومطلق، دستیار محجوب مجیدی گذاشته می‌شود؛ آنچه نه حرفه‌ای است و نه می‌تواند برای وجهه آقا مجید جالب باشد. مشکل شاید اینجاست که فرهاد هنوز احساس می‌کند بازیکن است و می‌تواند فقط وقتی با رسانه‌ها گفت‌وگو کند که دلش بخواهد. او در دوران بازی‌اش کم‌حرف بود و این موضوع نه‌تنها اشکالی نداشت، بلکه حتی می‌توانست برای آن مقطع یک حسن و امتیاز هم به شمار بیاید. حالا اما شرایط عوض شده و مجیدی به‌عنوان سرمربی باید شخصا پاسخگوی عملکرد تیمش باشد. طبیعی است که رسانه‌ها علاقه دارند پرسش‌های اساسی را از کسی بپرسند که مسئولیت اصلی اداره تیم برعهده اوست، اما حتی بدون درنظر گرفتن این نکته هم حضور در نشست‌های خبری طبق یک عرف محکم بین‌المللی جزو وظایف سرمربیان است. آیا اصلا تا به حال شنیده‌اید که زیدان، گواردیولا یا یورگن کلوپ دستیاران‌شان را برای مصاحبه با خبرنگاران بفرستند؟
حتی در همین ایران هم بسیاری از سرمربی‌ها به این عرف محکم پایبند هستند. امیر قلعه‌نویی با 5 قهرمانی، در سخت‌ترین شرایط و بعد از پرفشارترین بازی‌ها هم شخصا راهی نشست‌های خبری می‌شود. سرمربیان خارجی مثل کالدرون، استراماچونی یا برانکو هم همیشه مقید به این رسم بوده‌اند. همین الان آدمی در سطح لوکا بوناچیچ که این همه انتقاد از انتخابش وجود دارد، باز خودش جوابگوی سوالات است. بعد از این همه مقدمه و مثال، خوشحال می‌شویم بدانیم فرهاد مجیدی چرا خودش را تافته جدا بافته می‌داند؟ سابقه و موفقیت‌های خارق‌العاده‌ای دارد یا کلاسش از بقیه بالاتر است؟ این هم شد شبیه ماسک نزدن فرهاد در خیلی از محافل عمومی؟