چرا رئیس آتش‌نشانی خودروی شهرداری را سرقت کرد؟

نكته مهم در اين خبر كه اعلام مي‌كند، رئیس يك آتش‌نشانی خودروی شهرداری را سرقت کرده،  بيش از هرچيزي اين پرسش را به ذهن متبادر مي‌كند كه چرا؟ چرا بايد چنان فردي، چنين كاري بكند؟ آيا كسي از وضع معاش و زندگي اين فرد و افرادي از اين قبيل خبر دارد؟ آيا كسي براي يكبار هم كه شده، سرش را از در خانه چنين افرادي-به كلمه رئيس كاري نداريم؛ رئيس آتش‌نشاني هم صرفا يك كارمند است و نه يك مدير بالادستي با امكانات كذا وكذا!- بكند و ببيند زندگي اين افراد چگونه مي‎چرخد؟ اين تنها يك نمونه از سرقت‎هاي ژان والژاني در جامعه ماست كه با مجازات هم مواجه مي‎شود و افرادي كه هشت زندگي‎شان گروي نُهي است كه معمولا دست‌شان به آن نمي‌رسد، مكافات جرمي را از سر مي‌گذرانند كه در شرايط مناسب اقتصادي ممكن بود هرگز اتفاق نيفتد؛ به همين دليل است كه مدتي است تعداد سارقان باراولي نيز افزايش يافته است.
هدف اين مقال توجيه اعمال مجرمانه اين افراد نيست، چرا كه تعداد چنين افرادي در جامعه ما با توجه به معضلات اقتصادي كم نيست و نيازمندي دليل نمي‌شود كه افراد دست به اعمال مجرمانه بزنند. اما انتظار از مسئولان مختلف و مرتبط با چنين مسائلي اين است كه بيشتر از پيش به شرايط زندگي حاكم بر افراد جامعه توجه و دقت كرده و با آنان همدلانه رفتار كنند. و چنين نباشد كه يك كارمند و كارگر معمولي در پيچ و خم‌هاي خسته و كلافه‌كننده يك وام 5 يا 10 ميليوني چنان اسير شود كه از خير آن بگذرد و از سوي ديگر شاهد آن باشد كه برخي با استفاده از رانت‌هاي مختلف از بانك‌هاي مختلف وام چندين ميليون و ميلياردي مي‌گيرند و گاه از بازپس دادن آن هم سرباز مي‌زنند.