عدم تناسب وام‌ها با وضعیت اقتصادی اقشار ضعیف

وام‌های مسکن و اجاره به عنوان یکی از راهکارهای حمایتی برای تسهیل دسترسی به مسکن در کشور مطرح شده‌اند. با این حال، واقعیت این است که این تسهیلات تنها برای افرادی که توانایی پرداخت ماهانه ۱۵ تا ۲۵ میلیون تومان قسط را دارند، قابل استفاده است. این موضوع به وضوح نشان‌دهنده عدم تناسب این وام‌ها با وضعیت اقتصادی اقشار ضعیف جامعه است.
افرادی که در دسته‌های درآمدی پائین‌تر قرار دارند، معمولاً با چالش‌های مالی متعددی مواجه هستند. درآمد آنها به گونه‌ای نیست که بتوانند از عهده پرداخت اقساط سنگین وام‌های مسکن برآیند. در واقع، بسیاری از این افراد حتی نمی‌توانند هزینه‌های روزمره خود را تأمین کنند و در نتیجه، وام‌های مسکن برای آن‌ها به یک آرزو تبدیل می‌شود.
علاوه بر این، شرایط اقتصادی کنونی و افزایش قیمت‌ها باعث شده است که هزینه‌های زندگی به شدت بالا برود. در چنین وضعیتی، پرداخت اقساط سنگین وام‌های مسکن عملاً غیرممکن می‌شود. به همین دلیل، بسیاری از اقشار کم‌درآمد به جای استفاده از این تسهیلات، ناچارند به دنبال گزینه‌های ارزان‌تر و غیررسمی برای تأمین مسکن خود باشند.
در نهایت، برای اینکه وام‌های مسکن و اجاره بتوانند به عنوان یک ابزار حمایتی مؤثر عمل کنند، نیاز است که شرایط آن‌ها بازنگری شود. کاهش مبلغ اقساط و افزایش سقف تسهیلات می‌تواند به افرادی که در شرایط مالی دشواری هستند، کمک کند تا بتوانند به خانه‌دار شدن نزدیک‌تر شوند. در غیر این صورت، این تسهیلات همچنان تنها در دسترس قشر مرفه جامعه باقی خواهد ماند و اقشار ضعیف از آن بی‌بهره خواهند ماند.