مثل همیشه؛ خوش استقبال و بد بدرقه!

در زمانی که خیلی‌ از نگاه‌ها در ابعاد مختلف به سمت ایران است، دروغگویی و وعده‌های پوچ برخی مدیران ورزش و فوتبال، ضربه‌ای بزرگ به وجهه کشورمان وارد می‌کند.
به گزارش تسنیم، این روز‌ها استقلال و پرسپولیس سخت درگیر فراهم کردن پول برای پرداخت به مربیان قبلی‌شان هستند تا از محرومیت و جریمه فیفا رهایی پیدا کنند. دیگر کار از خطر بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی گذشته و حالا به قدری وضعیت برای این دو تیم بزرگ ایران و آسیا سخت شده که هر لحظه ممکن است اتفاقی ناگوار مثل کسر امتیاز و حتی سقوط به لیگ پایین‌تر برای آنها رخ دهد.
جدا از این وضعیت بغرنج که در این ایام با فشار روانی و بی‌پولی توام شده، موضوع آزاردهنده‌ دیگری بین مربیان و بازیکنان گذشته استقلال و پرسپولیس و گاهی اوقات فدراسیون ایجاد شده و می‌شود. در روز‌هایی که به مصاحبه، بیانیه، پست و استوری مربیان خارجی که ادعاهای باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس را تکذیب می‌کنند عادت کرده‌ایم؛ در یک بخش دیگر نگرانی‌مان از اوضاع بیشتر می‌شود.
به طور مثال برانکو و وکیلش که این روز‌ها به یکی از مهمترین سوژه‌های رسانه‌ای تبدیل شده‌اند، در بین اخبار و اظهارنظر‌های پرتعداد باشگاه پرسپولیس کاری به جز تکذیب کردن ندارند. وعده‌‌های زیادی در رسانه‌ها برای راضی‌ نگه داشتن هواداران و آرام کردن جو و همچنین وعده‌های زیادی به خود مربیان و بازیکنان داده می‌شود ولی همه در حد همان وعده باقی می‌ماند تا علاوه بر بیشتر شدن خطر جریمه و محرومیت، از لحاظ اخلاقی هم کار درستی صورت نگیرد.
اینکه مدیر ایرانی از یک سو تایید کند و از سوی دیگر مربی خارجی تکذیب؛ به جز ضربه زدن به وجهه کشورمان دستاورد دیگری ندارد. افرادی همانند استراماچونی، برانکو، کالدرون و شفر مربیانی بین‌الملی و شناخته شده هستند و خیلی از رسانه‌ها و مردم خارجی نیز صفحات و اخبار آنها را پیگری می‌‌کنند، بنابراین به هیچ وجه زیبنده کشور ما نیست که آنها مدام از دروغگویی مدیران ایرانی صحبت
 کنند.
شخصی مثل برانکو سال‌ها در ایران کار کرده و نشان داده که از لحاظ اخلاقی و حرفه‌ای کاملاً در خدمت فوتبال کشورمان بوده و به پرسپولیس شخصیت قهرمانی داده ولی حالا که از ایران رفته از لحاظ اخلاقی و قانونی درست نیست با وعده‌های پوچ قصد بازی دادن او را داشته باشیم. در واقع هر طور که حساب کنیم چنین رفتارهایی ناپسند و به دور از انسانیت است، چه در مورد یک مربی موفق چه درباره مربی و بازیکن ضعیف.
همیشه به یاد داریم بازیکنان یا مربیان خارجی بعد از حضور در ایران اعلام می‌کنند با توجه به اطلاعاتی که رسانه‌های خارجی در اختیارشان می‌گذارند تصور نه چندان مطلوبی از ایران داشتند و حالا بعد از حضور در کشورمان فضای متفاوتی را تجربه کرده و از امنیتی که در ایران جود دارد تعجب می‌کنند. این اتفاق خوبی است که می‌تواند به شناسایی ایران به مردم دنیا کمک کند ولی رفتار‌هایی مثل دروغگویی و دادن وعده‌های بی‌پایه و اساس می‌تواند به همان اندازه برای چهره بین‌المللی کشور و فوتبالش مخرب و آسیب‌زننده باشد.
بهتر است اگر پول ندارید یا مشکلات دیگری نظیر انتقال پول به خارج از کشور وجود دارد - که بهانه‌ای شده برای پرداخت نکردن پول‌های مربیان و بازیکنان خارجی- این مسائل صادقانه و به دور از بازی رسانه‌‌ای به طرف خارجی منتقل شود تا علاوه بر دعوای دادگاهی در فیفا و مراجع دیگر، فوتبال ایران وارد دعوای لفظی و بی‌اخلاقی‌های دیگر نشود. جمله «خوش استقبال و بد بدرقه» مصداق بارزی از رفتار مدیران فوتبال ایران به خصوص مدیران استقلال و پرسپولیس است. همیشه در استقبال بهترین عملکرد را داریم ولی برای بدرقه مانند دشمن‌های چندین ساله عمل می‌کنیم و در آخر هم بازنده قطعی خودمانیم چرا که کلید واژه‌های بسیاری از مدیران‌مان، دروغ و وعده‌های پوچ شده است و اینگونه است که به وجهه ایران ضربه وارد می‌شود.