«۲۲۳۱» خاموش برای ایران

برای خودمان معیارهایی درست کرده ایم که منافع ملی را با منافع گروهی درهم کرده ایم و آنقدر چارچوب آن را برهم زده ایم که حتی مردم نیز دست از پیگیری اولویت ها برداشته اند. مشخص نیست چرا بر سر منافع ملی باهم اختلاف داریم و نمی خواهیم برای تحقق آن دست از اختلافات سیاسی و جناحی برداریم یا آن را مصادره نکنیم یا درصدد تخریبش برداریم.

«۲۲۳۱» خاموش برای ایران

برای خودمان معیارهایی درست کرده ایم که منافع ملی را با منافع گروهی درهم کرده ایم و آنقدر چارچوب آن را برهم زده ایم که حتی مردم نیز دست از پیگیری اولویت ها برداشته اند. مشخص نیست چرا بر سر منافع ملی باهم اختلاف داریم و نمی خواهیم برای تحقق آن دست از اختلافات سیاسی و جناحی برداریم یا آن را مصادره نکنیم یا درصدد تخریبش برداریم.
برجام هرچه بود براساس تشخیص مصلحت اندیشان و تصمیم گیران نظام در سطح عالی صورت گرفت. هنوز مذاکره کنندگانش به کشورهایشان برنگشته بودند که مخالفان (نه منتقدان) فریاد سردادند که خیانتی بدتر از ترکمانچای رخ داده است. برجام شاید به هدفش نرسید، اما مسیر غلطی در راستای تحقق منافع ملی نبود. اما متاسفانه آنچه از سوی جریان های سیاسی در آن دیده نشد، خواست و مصلحت ملت و کشور بود.
حال امروز درحالی که کلیت برجام به کما رفته است، یکی از مفاد و شروط آن محقق شده و طی آن قطعنامه«2231» که تحریم تسلیحاتی ایران را شامل شده بود، زمانش به پایان رسید و زین پس ایران محدودیتی برای خرید و یا فروش تسلیحات متعارف ندارد. متاسفانه این موضوع از سوی جریان های داخلی مورد همپوشانی قرار نگرفت و آنچه بیشتر از خبر لغو تحریم تسلیحاتی مورد توجه و بزرگ نمایی قرار گرفت، مخالفت های آمریکا و تهدیدهای مقامات کاخ سفید در برخورد با معامله گران احتمالی با ایران بود.
درحالی که لغو یکی از تحریم های ایران به واسطه برجام و عدم توفیق ابرقدرتی همچون آمریکا در جهت تمدید آن در شورای امنیت، موفقیتی ملی برای کشور تلقی می شود که هیچ ارتباطی با شخص و گروه خاصی ندارد و مسئولیت آن با کلیت نظام است.
نکته دیگر اینکه بحث خرید و فروش تسلیحات برای کشورمان در شرایطی که اولویت های معیشتی و اقتصادی دغدغه مردم می باشد، مسئله لغو یک تحریم بین المللی آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفت. ضمن اینکه برخی رسانه های خارجی با مانور تبلیغاتی، لغو تحریم های تسلیحاتی ایران را فرصتی برای حکومت دانسته اند که در وضعیت نابسامان اقتصادی، هزینه های سنگین صرف خرید تسلیحات خواهد کرد. لذا ضروری است تا مسئولان کشور اعم دولتی ها و دیگر مقامات این اطمینان را به مردم بدهند که لغو تحریم 2231 علاوه براینکه یک دستاورد دیپلماتیک بوده، زمینه ای برای پیگیری دیگر حقوق تضییع شده ملت در فضای بین المللی خواهد بود و هرگز حکومت اولویت معیشت مردم را نادیده نخواهد گرفت .
مشکل اصلی این روزهای کشور اینجاست که کارگزاران حکومت به درگیری درونی می پردازند و حاشیه سازی های فراوانی ایجاد می کنند که هزینه های آن به دوش ملت و کشور نهاده می شود. اگر در موضوعات مختلف ازجمله مسئله لغو تحریم 2231 صدایی واحد از داخل شنیده شود، قطعاً تهدیدهای آمریکا علیه کشورهایی که تمایل به مبادلات تجاری تسلیحاتی با ایران دارند، تضعیف و خنثی خواهد شد. اما درگیری های سیاسی و عدم همگرایی در منافع ملی، صدای مخالفت های خارجی را بلند خواهد کرد و اجماع ضعیف تری برای تحقق حقوق ایران در لغو قطعنامه کنونی و دیگر قطعنامه ها شکل خواهد گرفت.

hamidasgari2020@yahoo.com