جلوگیری از ائتلاف های منطقه ای علیه ایران

بارها تاکید شده که دیپلماسی و سیاست خارجی منطقه ای برای کشورمان چیزی کم از رابطه با غرب و مذاکرات هسته ای ندارد. اما تمامی دولت هایی که طی دهه های اخیر روی کار آمده اند خواسته یا ناخواسته درگیر پرونده هسته ای شده اند و بیشترین انرژی دستگاه وزارت خارجه روی این مسئله صرف شده است. درحالی که براساس برنامه های چندگانه چشم انداز توسعه، ضرورت تقویت روابط با همسایگان و گسترش سطح روابط سیاسی،امنیتی، اقتصادی و فرهنگی به طور جدی مورد تاکید قرار گرفته است.
متأسفانه این بخش از برنامه های چشم انداز بیست ساله کشور همچون بخش های دیگر به صورت منطقی پیگیری نشده است و از اهداف
ترسیم شده بسیار دور هستیم. عدم توجه ما به تحقق روابط ترسیم شده در چشم انداز سبب شده تا کشورهای همسایه ما دقیقاً برخلاف هدف گذاری های ما، به سمت دشمنان کشورمان گرایش پیدا کنند و در صدد همکاری با آنها باشند.
مسئله نگران کننده این است که همکاری ها و توافقات درحال انجام، اکثراً علیه ایران و منافع ملی و امنیتی کشورمان می باشد. ما جز در دورانی کوتاه سطح روابطمان با همسایگان جنوبی همواره رو به سردی بوده و یا با برخی از آنها به سبب دشمنی با برخی دیگر همکاری داشته ایم و یا با برخی به سبب دوستی با برخی دیگر تعاملات نزدیکی داشته ایم و درحال حاضر نیز جز با تعدادی معدود روابطمان بسیار سرد و حتی غیردوستانه است.
تایید این مدعا ورود کشورهای های حاشیه خلیج فارس به طرح
"صلح ابراهیم" و عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی است که دامنه آن به بازگشایی سفارتخانه ها و رفت و آمدهای دیپلماتیک و به طور کلی ایجاد یک جو سیاسی به نفع اسرائیل و علیه ایران می باشد. باید بپذیریم که به سبب عدم اتخاذ سیاست های دیپلماتیک مناسب از سوی ما طی دهه های اخیر کشورهای حاشیه خلیج فارس به جای اینکه با ایران همراهی و تعامل داشته باشند، بیشتر احساس خطر و نا امنی دریافت کرده اند و به همین سبب اغلب به دنبال ائتلاف های داخلی و خارجی علیه کشورمان هستند.
در نمونه اخیر آن نیز مشاهده می کنیم برخی کشورهای عربی پیشنهاد تشکیل یک ائتلاف هوایی و ضد پهبادی علیه ایران را داده اند پشت صحنه تشکیل آن رژیم صهیونیستی قرار دارد و صحنه گردانش آمریکا و برخی کشورهای غربی خواهند بود.
هرچند که هنوز این ائتلاف به صورت رسمی مورد تأیید قرار نگرفته و با مخالفت برخی کشورهای منطقه، آمریکا نیز درمورد اجرای آن کمی
عقب نشینی کرده است، اما مطرح شدن این طرح نشان از خطری بالقوه علیه کشورمان دارد که باید برای آن چاره ای اندیشید.
برخی کشورهای منطقه که با این طرح مخالفت کرده اند به خوبی
می دانند که هدف نهایی این طرح افزایش عمق امنیت استراتژیک اسرائیل است وگرنه ایران با کشورهای همسایه خود هیچ موضوعی برای درگیری نظامی ندارند و اکثراً اختلافات موجود نیز به سبب مسائل سیاسی است که اگر دستگاه دیپلماسی کشورمان برای آن برنامه ریزی و جدیت بیشتری داشته باشد، قابل حل خواهد بود.
منطقه خلیج فارس و همسایگان پیرامون آن جز با امنیت و تقویت تعاملات میان همسایگان به آرامش نخواهد رسید. باید متوجه باشیم که تمام مسائل حاشیه سازکنونی به سبب عدم پرداختن به نگرانی و
دغدغه های همسایگان جنوبی می باشد که تمامشان با گفتگو قابل حل است. اما نباید فراموش کرد که اگر ائتلافی همچون گزینه مذکور تشکیل شود، دیگر نمی توان آثار مخرب آن را با گفتگو برطرف کرد و هزینه های سنگینی برای کشورمان به همراه خواهد داشت.