فناوری جدیدی برای ایمن‌سازی یک جراحی مهم قلب

پژوهشگران «دانشگاه ادینبرو» با استفاده از یک هیدروژل پوشش‌داده‌شده با نانوالیاف الکتروریسی‌شده، روش جدیدی را برای ایمن‌تر کردن جراحی بای‌پس سرخرگ کرونری ارائه داده‌اند.

پژوهشگران «دانشگاه ادینبرو» با استفاده از یک هیدروژل پوشش‌داده‌شده با نانوالیاف الکتروریسی‌شده، روش جدیدی را برای ایمن‌تر کردن جراحی بای‌پس سرخرگ کرونری ارائه داده‌اند.
به گزارش ایسنا، دانشمندان روش جدیدی را ابداع کرده‌اند که به آنها امکان می‌دهد جایگزین‌های عروقی کوچک و انعطاف‌پذیر را برای روش‌های جراحی بای‌پس سرخرگ کرونری ایجاد کنند و امنیت درمان بیماری سرخرگ کرونری قلب را افزایش دهند.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، نرخ مرگ‌ومیر مرتبط با بیماری قلبی از سال ۲۰۱۹ افزایش یافته و «فدراسیون جهانی قلب»(WHF) افزایش ۶۰ درصدی را برای مرگ‌ومیر مرتبط با بیماری‌های قلبی-عروقی تخمین زده است. این امر، نیاز به مداخلات پزشکی کارآمد و مؤثر را به یک نگرانی مبرم تبدیل می‌کند.
درمان بیماری‌های قلبی-عروقی ممکن است از داروها گرفته تا تغییرات سبک زندگی مانند بهبود رژیم غذایی و ورزش متفاوت باشد. با وجود این، در موارد شدید ممکن است جراحی ضروری شود.
یکی از شایع‌ترین انواع بیماری قلبی-عروقی، بیماری سرخرگ کرونری قلب است و زمانی به وجود می‌آید که شریان‌ها مسدود می‌شوند و حملات قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی را پدید می‌آورند. متداول‌ترین روش جراحی انجام‌شده در این موارد، بای‌پس سرخرگ کرونری است که سالانه ۴۰۰ هزار نمونه از آن تنها در آمریکا انجام می‌شود.
بای‌پس سرخرگ کرونری شامل گرفتن یک رگ خونی از قسمت دیگر بدن مانند پا یا بازو و سپس اتصال آن به شریان کرونری در قسمت بالا و پایین انسداد است. این کار جهت جریان خون را تغییر می‌دهد و به آن امکان می‌دهد تا انسداد را دور بزند. این رگ‌های خونی جدید که «گرافت» نامیده می‌شوند، به بازگرداندن خون‌رسانی به بافت‌های قلب کمک می‌کنند که به دلیل انسداد سرخرگ کرونری با کمبود اکسیژن و مواد مغذی روبه‌رو هستند.
زمانی که گرافت‌های ایجادشده با استفاده از بافت‌های انسان قابل دوام نباشند، جراحان می‌توانند از نسخه‌های مصنوعی استفاده کنند. در
حال حاضر، گرافت‌های مصنوعی موجود در بازار از موادی به نام «آلکیل‌های پرفلورینه و پلی‌فلورینه»(PFAs) ساخته می‌شوند.
این مواد باعث می‌شوند که بدن بیمار نسبت به پیوند واکنش ایمنی داشته باشد. در حال حاضر به دلیل مسائل مربوط به آلودگی زیست‌محیطی، ممنوعیت‌هایی برای حدود ۱۰ هزار نوع آلکیل‌های پرفلورینه و پلی‌فلورینه موجود در بازار برنامه‌ریزی شده‌اند. این ممنوعیت‌ها نیاز به یک جایگزین جدید و ایمن را پدید می‌آورند.