در انتظار تدابيري براي سد بستن بر سيلاب!

سيلاب دراستان زرخيز جنوب كشور، خوزستان، هرسال و به‌طور مكرر، مشكلات عديده‌اي براي مردم به‌وجود مي‌آورد؛ شهر و خيابان و خانه‎ها را مي‎شويد و با خود مي‎برد، زيرساخت  جاده هايي را كه برخي از آن‎ها هم به روش‎هاي استاندارد ساخته نشده‎اند، نابود مي‎كند. همين مشكل در مورد پل‎هايي كه تازه روي رودها ساخته شده‎اند، صدق مي‎كند؛ درست در جايي‎كه پل‎هايي با قدمت چندصدساله همچنان پاي برجاي مي‎مانند و زور سيلاب به آن‎ها نمي‎رسد؛ و اين يعني در ساخت‌وساز جاده و پل‌هاي جديد، هنوز كه هنوز است، استانداردهاي لازم توسط برخي پيمانكاران رعايت نمي‌شود و هر سال بايد اين جاده ها و پل‌ها يا تعمير شده و يا از نو ساخته شوند و اين يعني هزينه بر روي هزينه. اين تنها يك شكل ماجراي سيلاب است، سيلاب در شهرهاي جنوبي موجب بالا آمدن و سرريز شدن فاضلابي مي‌شود كه شركت‌هاي سازنده، بدون در نظر گرفتن مختصات جغرافيايي اين ناحيه، اقدام به ساخت‌وساز آن كرده‌اند. اين فاضلاب همراه سيلاب وارد خانه مردم مي‌شود، و اين يعني ورود انواع ميكروب‌ها و باكتري‌ها و جانوران موزي مانند زالو به خانه و زندگي مردم است و بيمارشدن كودكان، عدم دسترسي به آب شرب سالم و نيز بروز انواع بيماري‌هاي پوستي.
نكته مهم ديگر كه نبايد به‌راحتي از آن گذشت، فرسوده بودن بسياري از خانه‌هاست. به گفته معاون وزیر راه:«بیش از ۱۴۸ هزار هکتار بافت فرسوده، سکونت‌گاه غیر رسمی و ناکارآمد در کشور وجود دارد.
۲۰ میلیون نفر در سطح کشور در بافت فرسوده، سکونت‎گاه‌های غیررسمی، ناکارآمد و تاریخی زندگی می‌کنند.» و اين يعني كه با يك سيلاب اغلب خانه و زندگي مردم را آب مي‌برد و آن‌چه باقي مي‌ماند، بي‌سرپناهي در فصل سرماست. خانه‌خرابي مردم در سيلاب هرسال در فصل بارش باران اتفاق مي‌افتد و بافت فرسوده هم مزيد بر علت اين بي‌سرپناهي مي‌شود.
اكنون پرسش مهم اين است كه كي و چگونه فصل غافلگيري برخي مسئولان پايان خواهد پذيرفت و اين مردم روزگاري را خواهند ديد كه پيش از موعد بارش‌ها و ورود سيلاب، در برابر آن، تدابيري انديشيده شده و سدهايي بسته شده است. و البته منظور از سد، همانا هدايت درست سيلاب در مسيل‌ها و رودخانه‌هاست، مواردي كه نسبت به ساخت‌وساز و تعمير پل‌ها و جاده‌ها و خانه‌ها، كه هر سال تكرار مي‌شوند، چندان هزينه‌اي نخواهند داشت و به راحتي مي‌توان در فصول خشك، اين كارها را به پيمانكاران اهل و صالح سپرد تا با رعايت استانداردهاي لازم و نه رانت‌خواري، جان و مال و خانمان مردم را از گزند بلایاي طبيعي حفظ كنند.
البته آنچنان كه معاون وزیر راه و شهرسازی گفته است:«پروژه‎اي با یک هزارمیلیارد تومان به‎طور مستقیم از طرف وزارت راه و شهرسازی بر این امر پیش‎بینی شده و۱۲ هزارمیلیارد تومان هم از محل اقدام مشترک با همکاری ادارات تابعه دولت و شهرداری‌ها در دست اقدام داریم.»
اميد كه چنين برآوردهاي سنگيني به سرنوشت 149 ميليون دلاري كه براي خريد دستگاه جمع‎آوري آب‎هاي سطحي اهواز در سال 84 و به‎عنوان وام از بانك جهاني گرفته شده بود، دچار نشوند و دقيقا در محل خود مورد استفاده‌هاي استاندارد قرار گيرند.