"درد" را ازهر طرف بخوانید "درد" است

بحث کودک همسری یکی از آفت ها و معضلات اجتماعی است که تبعات سنگینی را برای فرد، خانواده ها و جامعه به همراه دارد. اینکه دختری در سنین پایین بخواهد نقش همسر و یا مادر را در یک خانواده وجامعه برعهده بگیرد، تبعات بسیار سنگینی به لحاظ روانی و جسمانی برای وی به همراه دارد. آسیب هایی که تا مرز خودکشی و بعضاً مرگ و میر در سنین جوانی پیش می رود. این واقعیتی است که در جامعه ما چه به لحاظ سنت های فرهنگی وقومیتی و چه به لحاظ برخی ملاحظات مالی ناشی از فقر، شاهدش هستیم.
درهمین باره اخیراً رییس سازمان اجتماعی وزارت کشور گفته است: «در کشور ما اساساً کلید واژه کودک همسری نه تنها جایی ندارد، بلکه کاربردی هم ندارد و در حقیقت ما با "ازدواج پیش‌رس" مواجه هستیم. به دختران کمتر از ۱۳ سال از آنجا که با حکم دادگاه و اثبات آمادگی و بلوغ جسمی دختران حکم قضایی برای ازدواج داده می‌شود، بنابراین ما چیزی به عنوان کودک همسری به معنایی که در ادبیات جهانی وجود دارد، در کشورمان نداریم».
دراین اظهارات چیزی جز تغییر واژه ها دیده نمی شود. اینکه ما از یک معضل اجتماعی با نام "کودک همسری" و یا "ازدواج پیش رس" یاد کنیم چه چیزی را عوض می کند. اینکه یک دختر در سن 12 یا 13 سالگی یا کمتر ازآن ازدواج کند، دردی است که سرنوشت و زندگی یک انسان را تحت تاثیر قرار می دهد؛حال نام آن را هرچه می خواهید بگذارید!.
این مقام مسئول بیان داشته است که ما با توجه به شرایط اقلیمی و قومیتی دخترانی داریم که در سن 13 سالگی به لحاظ جسمانی و به تایید حکم دادگاه به لحاظ فیزیکی آماده ازدواج هستند. اما باید از ایشان پرسید که اولاً چند درصد ازدواج های زیر 13 سال در مناطقی هستند که به لحاظ جسمانی دختران آماده ازدواج هستند و دوم اینکه چطور می توان آمادگی روحی و روانی و تربیتی یک دختربچه 13 ساله را مورد تشخیص و تایید قرار داد که آماده ازدواج و زناشویی و تشکیل خانواده است.
طبق آمار اعلام شده از سوی وزارت کشور، عمده ازدواج‌های کمتر از سن ۱۵ سال در سن ۱۳ سالگی و ۱۴ سالگی است، یعنی از ۲۵ هزار ازدواجی که در ۹ ماهه ابتدای سال در سن کمتر از ۱۵ سال صورت گرفته، ۱۴ هزار و ۶۲۹ ازدواج در سن ۱۴ سالگی بوده و ۹ هزار و ۵۳۶ ازدواج نیز در سن ۱۳ سالگی انجام شده است.همچنین ۸۱۲ ازدواج در سن ۱۲ سال و ۲۴۸ ازدواج هم در سن ۱۱ سالگی انجام شده است، حدود شاید یک یا دو ازدواج هم زیر ۱۰ سال در کل کشور داشته‌ایم.
باورکنید که پشت تمام این اعداد یک انسان و یک دختری با عواطف و احساسات دخترانه قرار گرفته و نمی توان به صرف خواندن اعداد و ارقام به راحتی از کنار آنها گذشت. کافی است قدری در حال و روز آن یک یا دو ازدواج زیر 10 سال تأمل کنید. چه سرنوشتی برای آن دختربچه زیر 10 سال متصور است.
بنابراعلام وزارت کشور نرخ ازدواج طی 9ماه گذشته صعودی بوده است. اگرچه ممکن است کاهش تشریفات به سبب اوضاع کرونایی عاملی برای ثبت ازدواج های بیشتر بوده باشد، اما نمی توان از کنار افزایش وام ازدواج و طمع برخی افراد و خانواده برای گرفتن وام 100 میلیونی  به راحتی گذشت.

 ما نیز نگران پیری و روند افول جمعیتی کشور هستیم و بارها درمورد آن نوشته ایم، اما بحث براین است که باید مسیر مناسب و معقولی را برای ازدواج و به دنبال آن فرزندآوری و رشد جمعیت ایجاد کرد. در این مسیر باید جلوی انحراف ها و اقدامات نامناسب همچون "کودک همسری" یا "ازدواج پیش رس" یا هرنام دیگری، گرفته شود و زمینه ازدواج های معقول و پایدار را فراهم کنیم.
ما به جامعه ای نیازداریم که درآن والدین اصول تربیتی اجتماعی را آموخته و فهم کرده باشند و به فرزندان خود منتقل کنند. دختری با کمتر از 13 سال سن چه شناختی نسبت به جامعه و اصول تربیتی دارد درحالی که خودش هنوز به طور کامل از گرمای سازنده و محبت والدین سیر نشده و می خواهد نقش یک مادر را برعهده بگیرد.