ضرورت تأمین سرپناه برای شب خواب های پایتخت

اخیراً گزارش هایی مربوط به اتوبوس خوابی در خطوط بی آر تی پایتخت منتشر شده است که موجب تحریک احساسات جامعه شده و در فضای مجازی واکنش های بسیاری را به دنبال داشته است. اینکه افراد در ازای پرداخت هزینه ای حدود 25هزار تومان شب را در این اتوبوس و آن اتوبوس صبح می کنند و سرپناهشان سقف اتوبوس های شهرداری است.
در همین رابطه شهرداری تهران اعلام کرده ضمن اینکه از افراد اتوبوس خواب هزینه ای دریافت نمی شود، درحال حاضر گرمخانه های این ارگان در مناطق مختلف شهر تهران دایر است و افراد می توانند در آن مستقر شوند و از خدمات این مراکز بهره مند گردند.
حال با این اوصاف این ابهام وجود دارد که چرا افرادی که سرپناه ندارد حاضرند سرمای اتوبوس و مدام خط عوض کردن تا صبح را به جان بخرند، اما به گرمخانه ها نروند و درآنجا مستقر نشوند؟! دراین مورد ابتدا باید به ظرفیت های گرمخانه ها اشاره داشت که قاعدتاً امکانات محدودی دارند. نکته بعدی بحث زمان پذیرش در گرمخانه هاست و ممکن است برخی از این افراد به سبب ساعت کاری و یا مشکلات مختلف به زمان پذیرش نرسند.
 همچنین باید به این نکته اشاره داشت که این گرمخانه ها پذیرای افراد معتاد نیستند و از این حیث تعداد زیادی از افراد از خدمات گرمخانه محروم
می مانند و مجبورند به سمت اتوبوس خوابی و یا دیگر مناطق برای خواب بروند.
لذا باید با تمام محدودیت ها و قوانینی که وجود دارد، یک تحقیق میدانی و کارشناسی انجام داد تا از این آسیب های اجتماعی کاسته شود و هیچ فردی در تهران و دیگر شهرهای کشور بی سرپناه نماند.