مردم شرط گذار اصلی انتخابات هستند

به زعم بسیاری از کارشناسان سیاسی و جامعه شناسان، مردم ایران به سبب فشار مشکلات معیشتی و اولویت بندی غلط دولت ها در ادوار  گذشته به مرحله ای رسیده اند که اگر  احتمالا بی تفاوتی به اتفاقات و تحولات پیرامونی نتیجه آن  باشد جای تعجب ندارد.
اینکه مردم نسبت به دستاوردها و یا ناکارآمدی ها، پیروزی ها و شکست ها واکنشی نشان نمی دهند بیانگر همین عارضه ای است که از بابت فزونی مشکلات بر جامعه تحمیل شده است.
حال در چنین شرایطی و با چنین جامعه ای خسته که تمام فکر و ذکرش تأمین مایحتاج اولیه و روزانه اش می باشد، حرف زدن از ضرورت و واجب بودن مشارکت در انتخابات و دیگر مراسمات ملی و مذهبی قابل تأمل است!.
مراد از این بحث عدم اشارت و بشارت دادن جامعه به امر مشارکت در انتخابات نیست،بلکه شرطی کردن انتخابات برای مردم واقعا حیرت آور است.
اینکه بعضا گفته می شود که مردم اگر می خواهند معیشتشان، دینشان و امنیت و آزادی شان تأمین و تضمین شود باید در انتخابات شرکت کنند واقعا عجیب است.
در همین دو دهه گذشته چطور می توان مدعی رضایت عمومی در حوزه های مختلف بود که امروز شرط مشارکت را وسیله تحقق و یا ادامه رفاه و آسایش و امنیتشان قرار دهیم.
مشارکت پائین مردم در دو انتخابات گذشته نشان دهنده 0به وضع موجود بود و امروز تحول خاصی در اموراتشان رخ نداده که بخواهیم حفظ وضع موجود را مشروط به مشارکت در انتخابات  کنیم.
قطعا اگر هم شرطی برای مشارکت وجود داشته باشد باید از طرف مردم برای نامزدها و جریان های سیاسی گذاشته شود.
هر شخص و جریان سیاسی اگر قصد ورود به انتخابات را دارد باید با برنامه مدون و کارشناسی شده به مردم وعده دهد تا فردا روزی قصه پرتکرار نشد و نگذاشتند را تحویل ملت ندهند. چرا که هم می شود و هم فرصت برای خدمت صادقانه وجود دارد حتی اگر کارشکنی در کار باشد.
جامعه امروز نیاز به مدیرانی دارد که تمام توجه شان به رفع مشکلات مردم و برداشتن باری از دوش آنها باشد.
درک شرایط پرفشار مردم و دغدغه مند بودن برای نجات ملت از این باتلاق بحران ها شرط اساسی برای موفقیت جریان های سیاسی در انتخابات است و حضور پرشورجامعه  منوط به اینکه بتوانند صداقت گفتار خود را به جامعه اثبات کنند...