درنظر گرفتن "حداقل ها و کمتر ازآن" به عنوان معیار

هنوز یک ماه از طرح ساماندهی یارانه ها و آزادسازی قیمت کالاهای اساسی نگذشته است که بسیاری از خانواده هایی که یارانه کامل به آنها اختصاص داده شده است نسبت به عدم کفاف یارانه و مواجهه با گرانی قیمت ها به مشکل خورده اند. مشاهده توضیحات مردم در مورد گرانی قیمت کالاها بیانگر این موضوع است که دست اندرکاران طرح ساماندهی یارانه ها در محاسبات خود برای تأمین مایحتاج و نیاز مالی خانوار در یک ماه حداقل های مصرف و حتی بسیارپایین تر از آن را ملاک و معیار قرارداده اند.
شاید محاسبه کنندگان برای مصرف یک ماه خانواده ای سه یا چهار نفره یک روغن و یک کیسه برنج و یک عدم مرغ و یک کیلو گوشت در نظر گرفته اند. که اگر همین مقدار را هم ملاک بگیریم بازهم می بینیم که با مبلغ یک میلیون و 200 هزارتومان نمی توان تمام آنها را خریداری کرد.
مگر اینکه از بی کیفیت ترین نوع برنج خارجی استفاده کنید و گوشت و مرغ را از نوع یخی بخرید. اما حرف برسر واقعیت هاست. خانواده ها ربات نیستند که براساس یک برنامه مشخص و ثابت حرکت کنند. امروز اکثر خانواده ها با عروس و داماد و نوه تشکیل می شوند که به لحاظ فرهنگ سنتی ایرانی فرزندان به ویژه در سال های ابتدایی ازدواج اغلب منزل والدین هستند و پدربزرگ و مادربزرگ ها تشنه دیدار نوه های خود هستند. حال با این افزایش مصرف باید چه کار کرد.
یک کارمند بازنشسته با حقوق زیر 5 میلیون تومان چه کار باید بکند. اگر مستاجر باشد که اصلا حرفی باقی نمی ماند. اما اگر خانه ای از خود داشته باشد و فقط بخواهد درآمدش را خرج خوراک ماهانه خانواده کند باید خجالت زده داماد و عروس و نوه باشد و یا از آنها بخواهد که ماهی یک یا دوبار به او سر بزنند.
از سوی دیگر این آزادسازی قیمت ها که به اصطلاح یارانه ها را
سامان دهی کرده است، عملاً سامان دیگر قیمت ها را نیز برهم زده است. باید شفاف  و بدون تعارف گفت که تمام اقلام مصرفی مردم در فروشگاه ها مشمول آزادسازی قیمت ها شده اند و حتی یک قلم کالا را نمی بینید که حتی نسبت به هفته قبل قیمت ثابتی داشته باشد!
باردیگر این مسئله را تاکید می کنیم که نسبت به سیاست سالم سازی اقتصاد از رانت همراه و همیار دولت هستیم، اما نمی توان چشم براین مسائل بست و صرفاً با شعار و تبلیغات انتظار داشت که مردم این شرایط را تاب بیاورند تا سیاست های اقتصادی به ثمر بشیند.
اصلاح سیاست های اقتصادی قطعاً با فشار همراه خواهد بود اما نباید این مسئله به نابودی بنیان خانواده ها منجر شود. چیزی که امروز به عینه شاهدش هستیم و گرانی ها مردم را مستاصل ساخته
است.
صرف اینکه مدام از دوربین تلویزیون نشان دهیم که فروشگاه ها پراز کالاست دردی از مردم دوا نمی شود. چرا که مردم نمی توانند بخرند و از سوی دیگر چاره ای برای نجات خود ندارند. دیگر چیزی برای حذف از سفره خانوار باقی نمانده، لطفاً این مسئله را جدی
بگیرید.