عدم بهره وری لازم در مناطق آزاد

سیاست کلی در بحث مناطق آزاد ایجاد بنیه و پتانسیل های اقتصادی درجهت رونق تجارت با محوریت بازارهای محلی  و جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی است. این نگاه بیانگر این موضوع است که باید از پتانسیل مناطق آزاد استفاده کرد تا در وهله اول بحث تولید و رونق اشتغال در میان مردم بومی این مناطق لحاظ شود و سپس دامنه آن به شهرها و استان های همجوار برسد.
اخیراً تغییر و تحولاتی که از سوی وزیراقتصاد در حوزه مدیریت و مسئولیت مناطق آزاد رخ داده است، موجب توجه به این مقوله گردید که باید یک
آسیب شناسی مناسب درحوزه مدیریت مناطق آزاد صورت گیرد.
متأسفانه این پتانسیل عظیم اقتصادی که زمینه ساز اشتغال و بهره وری بالا در عرصه داخلی و ارتقای جایگاه ایران در اقتصاد منطقه ای می باشد، هنوز نتوانسته خود را در میان چشم اندازهای ترسیم شده پیدا کند و حتی در برخی از مناطق آزاد وضعیت معیشتی و اشتغال و امکانات رفاهی مردم بومی به شدت شکننده و آسیب پذیر است.
اما در مقابل می بینیم که مسئولان مربوطه همه ساله از رشد فعالیت اقتصادی و روند صعودی میزان تجارت خارجی و بین المللی در این مناطق آمار و ارقام ارائه می کنند. لذا اگر این آمار و ارقام را زیر سئوال نبریم و آن را گزارشی مستند و حقیقی بدانیم، باید اذعان داشت که برنامه ریزی مناسب و هدفمندی در سیر فعالیت های مناطق آزاد دنبال و اجرا نمی شود. چرا که آمار و ارقام از بهبود تجارت خبر می دهد، اما در وضعیت معیشت و اشتغال مردم بومی در این مناطق تغییر حاصل نمی شود و دچار تشدید فقر شده اند.
اگر تغییرو تحولی در عرصه مدیریتی مناطق آزاد درحال رخ دادن است،
بد نیست تا وزارت اقتصاد و دیگر نهادها و مسئولان مربوطه در امر سیاست گذاری مناطق آزاد توجه و بازنگری موثر داشته باشند. حداقل انتظار این است که مناطق آزاد موجب ارتقای جایگاه و وضعیت مردم بومی به لحاظ اقتصادی گردد.