ارتباطات راه خود را پیدا می کند، هدف ما چیست؟!

چند مدتی است که بحث عدم دسترسی به واتساپ و اینستاگرام موجب نارضایتی و انتقاد آحاد مردم گردیده است، چرا که بسیاری از آنها بدون هرگونه گرایش و حتی علاقه ای به تحولات سیاسی، تنها به دنبال کسب درآمد و گذران زندگی بودند که متأسفانه از این موهبت نیز محروم شده اند.

ارتباطات راه خود را پیدا می کند، هدف ما چیست؟!


 

چند مدتی است که بحث عدم دسترسی به واتساپ و اینستاگرام موجب نارضایتی و انتقاد آحاد مردم گردیده است، چرا که بسیاری از آنها بدون هرگونه گرایش و حتی علاقه ای به تحولات سیاسی، تنها به دنبال کسب درآمد و گذران زندگی بودند که متأسفانه از این موهبت نیز محروم شده اند.
متأسفانه مسئولان مربوطه نیز پاسخ قانع کننده ای برای این وضعیت ندارند و میلیون ها نفر بلاتکلیف مانده اند که نهایتاً با کسب و کار خود چه کنند و چطور آن را به حالت قبل بازگردانند. تنها راهکار ارائه شده به آنها در وضعیت موجود استفاده از پلتفرم های داخلی است. اما هیچ کس به این مسئله اشاره ندارد که آیا اساساً نمونه های داخلی با کاربردهای نمونه های خارجی هماهنگی دارد یا خیر و یا اصلاً از قابلیت و کیفیت آنها برخوردار هست یا نه؟! جالب تر اینجاست درحالی مردم رابه سمت استفاده از
برنامه های داخلی سفارش می کنیم که حتی نمونه های مشابه حتی طراحی نشده و اکثراً در حد پیام رسان های ساده هستند!!
نکته اصلی در عدم استقبال از این پیام رسان ها و برنامه های داخلی بحث "اعتماد اجتماعی" است. بیش از چند سال است که ما شاهد این برنامه های داخلی به عرصه فضای مجازی هستیم، اما طی این سال ها هیچ توفیقی در جلب اعتماد عمومی نداشتند و کمتر کسی از آنها برای انجام امور جاری خود استفاده می کند.
این اعتماد عمومی چیزی نیست که بتوان آن را به صورت دستوری در جامعه ایجاد کرد. اگر امروز می بینیم که بعضاً برخی افراد از برنامه های داخلی استفاده می کنند، نه از باب اعتماد به آن، بلکه از سر ناچاری برای انجام کارهای معوق مانده است. درهمین زمینه اخیراً یکی از مسئولان در عرصه ارتباطات بیان داشته:«این محدودیت های فعلی باعث توجه و فرصت برای برنامه داخلی خواهد شد" ، اما چطور ممکن است محدودیت و ممنوعیت موجب پیشرفت و دستاورد گردد!
کمی به عقب بازگردیم و به دوران طلایی تلگرام اشاره کنیم که تقریباً تمام نیازها و خواسته های مخاطبان درعرصه ارتباطات تصویری،صوتی و متنی را باقابلیت ها مختلف فراهم ساخته بود و بار امور اداری و اقتصادی و تبلیغاتی را به دوش می کشید. اما به یکباره با تصمیم بر فیلترشدن آن انبوهی از مخاطبان تلگرام دچار محدودیت شدند، اما در نهایت دیدیم که چند میلیون نفر از تلگرام به واتساپ نقل مکان کردند، اما باز هم انتخاب آنها نسخه های داخلی نبود چرا که به علل مختلف اعتماد عمومی نسبت به آنها وجود نداشت.
نکته جالب تر اینجاست زمانی که چند میلیون نفر از تلگرام به واتساپ رفتند، مدیریت فنی این اپلیکیشن(واتساپ) اقدام به ایجاد و افزودن
قابلیت هایی که اغلب مورد نیاز کسب و کارهایی بود که کاربران ایرانی به آن نیازداشتند.
حال امروز نیز در مقطعی قرار گرفته ایم که مجدد با برخی
محدودیت ها مواجهیم، اما باز راهکار مسئولان داخلی رفتن مردم به سمت برنامه های داخلی است(بدون آنکه حتی برنامه های باکیفیتی طراحی شده باشد)، اما باز به سبب عدم اعتماد عمومی به آنها شاهد استفاده کاربران از انواع فیلترشکن ها و انتخاب برنامه های مشابه خارجی هستند. اگر برنامه و هدفمان این باشد که مدام برنامه ها را فیلترکنیم تا مردم به سمت
برنامه های داخلی بروند، قطعاً مسیر را اشتباه تشخیص داده ایم. اما اگر به دنبال ارائه برنامه های با کیفیت هستیم، ابتدا باید اعتماد عمومی در این حوزه را کسب کنیم. هرچند که کار ساده ای نیست، اما شدنی است.