اقدامات متناسب نهادهای فرهنگی در برابر مسائل جامعه

مسئله حجاب همانطور که به صورت بی قاعده در حال تبدیل شدن به اولویت امور کشور است، همانطور نیز درحال تنیده شدن در لابه لای امورات اداری و دستگاه ها و نهادهای امنیتی و انتظامی و جالب تر اینکه نقش نهادهای فرهنگی در این قضیه کم رنگ تر از الباقی است.
درحالی که باید نهادهای فرهنگی در این وضعیت به عنوان پاسدار فرهنگ و سنت جامعه وارد عمل می شد و با اقدامات متناسب در برابر ناهنجاری های به وجود آمده کار را به سمت و سوی رفتارهای معقول و کارشناسی پیش می برد.
اما در عوض شاهدیم که مسئله حجاب با مسائلی غیرمرتبط گره خورده است و مشخص نیست چه ربط و نقطه اشتراکی باهم دارند. وقتی فردی در حال رانندگی اقدام به تخلف و یا سرعت غیرمجاز می کند متناسب با رفتاری که در حال رانندگی داشته است با وی برخورد می شود و جریمه نقدی و احتمالا توقیف وسیله نقلیه صورت می گیرد.
اما اینکه در مواجهه با بی حجابی خودروی مردم توقیف می شود، خط و ربطی بین تخلف یا جرم و مجازات آن دیده نمی شود!. جالب تر اینجاست که به صاحب پلاک پیامک زده می شود که خودش با پای خودش ماشینش را تحویل پارکینگ دهد تا به جرم بدحجابی آن را توقیف کنند و باز جالب تر اینجاست که پارکینگ ها هم جا ندارد و باید مدام به مراکز مختلف سر بزنند تا بالاخره ماشین خود را تحویل دهند!
واقعاً این چه سبک مدیریت فرهنگی است، چطور می توان این موضوعات نا مرتبط را باهم آمیخت و انتظار نتیجه سازنده نیز از آن داشته باشیم. وقتی خانواده ای را با بچه در وسط جاده متوقف و توقیف و علت آن را عدم رعایت حجاب اعلام می کنیم، آن زن و دختر بچه چه ذهنیتی از حجاب مدنظر مجریان ابلاغیه ها و دستورالعمل های غیرکارشناسی پیدا می کنند.
آیا پس اینکه خودروی آنها توقیف شد مجاب به رعایت حجاب می شوند؟! نهایت اثر این سبک رفتار این است که مردم در جلوی پلیس پوششی حداقلی را استفاده کنند و پس از عبور از آن مجدد به حالت قبل بازگردند. آیا از این سبک برخورد با بد حجابی صرفاً همین قدر نتیجه را انتظار داریم؟!
بد نیست آمران و عاملان مقابله با بدحجابی سری هم به آموزه های دینی و فرهنگی اسلام و ایران بزنند قطعاً پتانسیل های با ارزش فراوانی برای اثرگذاری با معضلات و آفات رفتاری و اجتماعی خواهند یافت.