بازی با غنی سازی همچنان بی نتیجه مانده...

سال های زیادی است که پرونده هسته ای کشورمان معطل تصمیمات تعیین کننده مانده و اسیر افسون سیاستمداران خارج از کشور گردیده است. دیگر همگان می دانند که پرونده هسته ای ایران یک بهانه برای زد و خوردهای سیاسی در سطح جهان گردیده و حتی قدرت های بزرگ از آن ابزاری ساخته اند و علیه یکدیگر استفاده می کنند.
اما در این بین آنچه درحال رخ دادن است، هدر رفت وقت و انرژی و توان کشور در مسیر رشد و توسعه استاندارد می باشد که گروگان این پرونده قرار گرفته و هرچند وقت یکبار کمی فرصت تنفس پیدا می کند و اندک زمانی بعد این روزنه نیز بسته می شود.
امروز مسئله غنی سازی برای کشورمان یک بازی در حلقه ای بسته تبدیل شده است که هربار یا از سوی ما و یا از سوی غرب مورد استفاده قرار گرفته می شود و طی آن امتیازی رد و بدل می گردد و یا تهدید و تحریمی را بر منافع ملی کشورمان می افزاید.
متأسفانه هیچگاه نتوانستیم چه از ابزار غنی سازی و چه از دیگر کارت های بازی در حوزه هسته ای به خوبی بهره برداری کنیم و شاید بعضاً شانس هم با ما یار نبود. اما هرچه هست امروز دیگر وقت آن رسیده تا خود را از این بازی تکراری نجات دهیم و تصمیمی جدید در باره این پرونده بگیریم. بیش از دو دهه است که کشور و ملت و اموراتشان با این پرونده درگیر هستند و در بلاتکلیفی هر روز منتظر فراز و فرودهای داخلی و تحولات خارجی مانده اند.
این بلاتکلیفی چه برسرغنی سازی و چه برسر موارد اختلافی در حوزه هسته ای و سیاسی باید به گونه ای حل و فصل شود تا بیش از این منافع ملی و ملت از بین نرود و فشارها بیش از جامعه را خمیده نکند. باید بپذیریم که بسیاری از رفتارها و شعارها و سیاست هایی که در دهه ها قبل پاسخگوی مردم بود، امروز دیگر نیست. اگر این مفهوم را درک کنیم بسیاری از مشکلات کشور حل خواهد شد.