همه مشکلات بر گردن مردم است!

چطور می شود ناکارآمدی اموری که مسئولیتش از سوی مردم به برخی مسئولان و مدیران سپرده شده، باز به خود مردم ارجاع داده شود و در  حوزه های مختلف ، جامعه را مقصر بدانیم؟!
این سبک توجیهات غیر اصولی و غیر متعهدانه بارها از سوی برخی صاحبان مسئولیت های رسمی مطرح شده و موجب تکدر خاطر مردم گردیده است. در زمینه گرانی قیمت های گوشت و مرغ، مردم را مقصر می دانیم که با عدم تغییر رژیم غذایی خود و مصرف زیاد موجب گرانی می شوند!.
در مورد گرانی خودرو مردم را مقصر می دانیم که با شرکت کردن در قرعه کشی های شانس خودروسازان عطش بازار را افزایش می دهند.
درمورد کاهش نرخ جمعیت و عدم تمایل به ازدواج مردم را مقصر می دانیم که تجمل گرا شده اند و حاضر نیستند بدون عروسی و جهیزیه آنچنانی تشکیل زندگی دهند و از ترس آینده اقتصادی و آتیه فرزندان تمایلی به فرزندآوری ندارند.
درمورد معضل بیکاری و مسکن هم مردم را مقصر می دانیم که به شهرستان ها نمی روند و از این دست نمونه ها بسیار وجود دارد. اما مقصر دانستن مردم در توجیه ناکارآمدی و اشتباهات در انجام تعهدات به هیچ وجه پذیرفته نیست.
اخیراً خبری در مورد گذاشتن سفالینه ای از دوره مادها(چند صدسال قبل از هخامنشیان) به جای سطل زباله در موزه باستان‌شناسی شهر رشت که درآن ته سیگار و آشغال می ریزند در شبکه های اجتماعی خبرساز شد. اما تأسف برانگیزتر از این اقدام توجیه مسئولان این مجموعه است که علت چین اقدام غیرمنطقی را "دزدی مردم" عنوان کرده اند و گفته اند:
«اگر سطل آشغال چوبی یا پلاستیکی بگذاریم، مردم می‌دزدند.»
واقعاً چنین توجیهی عاقلانه و قابل پذیرش است؟! این چه سبک مدیریتی است که در یکی از حساس ترین مسئولیت های کشوری یعنی حفاظت از میراث تاریخی و تمدنی ایران یک اثر با قدمت هزاران سال از اولین تمدن های بشری را تبدیل به سطل زباله کنید که درآن فیلتر سیگار و دستمال کاغذی مصرف شده بریزند با این توجیه که سطل چوبی و پلاستیکی را مردم می دزدند؟!.
یعنی یک سطل چوبی و پلاستیکی ارزشش از یک سفالینه چندهزارساله بیشتر است و مردم آن را می دزدند و این را نمی دزدند. تأسف آور است که یک مجموعه فرهنگی و تاریخی بدین گونه توجیه می کنند.
به فرض که این مدعای درست هم باشد، آیا مجموعه ای که وظیفه اصلی آن نگهداری از آثار تاریخی و تمدنی است، یک سفالینه چند هزار ساله را در معرض آسیب قرار می دهد تا سطل پلاستیکی دزدیده نشود؟!
جای تعجب دارد که چرا چنین افرادی با چنین طرز فکر و کارنامه عملی در چنین مناصب و مسئولیت های به کار گرفته می شوند تا سفالینه تاریخی تبدیل به سطل آشغال شود.