جستجوی نشانه‌های حیات در دریاچه گِلی مریخ

دانشمندان سیاره‌شناسی می‌خواهند ردپاهای زیستی را در جایی جستجو کنند که معتقدند زمانی دریاچه گلی مریخ بوده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پس از اینکه دانشمندان به ‌دقت بقایای خشک‌شده یک دریاچه گلی را در مریخ مورد بررسی قرار دادند، دریافتند منطقه «Hydraotes Chaos» نشان می‌دهد که یک انبار دفن‌شده از آب
به سطح مریخ سرازیر شده است. اگر حق با دانشمندان باشد، این بستر می‌تواند به محل اصلی مورد نظر مأموریت‌های آینده برای جستجوی آثار حیات در مریخ تبدیل شود.
«الکسیس رودریگز»(Alexis Rodriguez) دانشمند ارشد «مؤسسه علوم سیاره‌ای»(PSI) و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: اگرچه دریاچه‌های مریخ و گل‌فشان‌ها موضوع پژوهش‌های پیشین بوده‌اند اما پژوهش ما اولین تحلیل جامع به شمار می‌رود که به طور ویژه روی یک دریاچه گلی فرضی متمرکز شده است.
دانشمندان به طور کلی‌تر معتقدند که آب‌های سطح مریخ بیش از  ۳.۷ میلیارد سال پیش با نازک شدن جو و سرد شدن سطح آن، یخ زده‌اند اما آب‌های زیرزمینی ممکن است هنوز در دخمه‌های وسیع به صورت مایع باقی مانده باشند. علاوه بر این، انواع حیات ممکن است در آن دخمه‌ها وجود داشته باشند و ردپایی را از وجود خود به جا بگذارند.
این پژوهش نشان می‌دهد که تنها حدود ۳.۴ میلیارد سال پیش، سیستم سفره‌های زیرزمینی در Hydraotes Chaos از هم پاشید و باعث ایجاد سیل‌هایی با ابعاد بزرگ شد که رسوب کوه‌ها را روی سطح ریختند. ماموریت‌ها در آینده نزدیک می‌توانند آن رسوب‌ها را برای یافتن نشانه‌های زیستی بررسی کنند.
منطقه Hydraotes Chaos، نمونه‌ای از پدیده‌ای به نام «سطح آشفته» است که مجموعه‌ای از کوه‌های برآمده، دهانه‌های شکسته و دره‌های ناهموار را در بر دارد. رودریگز و همکارانش، تصاویری از Hydraotes Chaos را که توسط «مدارگرد شناسایی مریخ» ناسا گرفته شده بودند، در جستجوی سرنخ‌های بیشتر بررسی کردند.
در میان سطح آشفته، یک دشت مدور از زمین نسبتا هموار قرار دارد. این دشت با مخروط‌ها و گنبدهایی پوشیده شده است و نشانه‌هایی
 از گل و لای را در بر دارد که از زیر آنها حباب برمی‌خیزد. این نشان می‌دهد که رسوبات از طریق یک سیل ناگهانی سریع وارد نشده‌اند، بلکه از زیر آن بالا آمده‌اند.
 جستجوی نشانه‌های حیات در دریاچه گِلی مریخ
دانشمندان براساس شبیه‌سازی‌ها می‌گویند Hydraotes Chaos یک مخزن دارای آب غنی از ردپای زیستی مدفون را پوشانده است که احتمالا به شکل صفحات یخی ضخیم هستند. در نهایت، احتمالا به دلیل گرمای داخلی سیاره سرخ که یخ را آب می‌کند، حباب به سطح رسیده و دریاچه گل‌آلود را ایجاد کرده است. همان طور که آب پراکنده شده، همه ردپاهای زیستی وسوسه‌انگیز را پشت سر گذاشته است.
عجیب اینکه آب ممکن است پس از سیلاب‌های بزرگ در زیر زمین باقی مانده باشد. در واقع، نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که عمر رسوبات روی سطح این دریاچه گلی فقط به حدود ۱.۱ میلیارد سال پیش برمی‌گردد؛ یعنی مدت‌ها پس از آنکه بیشتر آب‌های زیرزمینی مریخ به بیرون سرازیر شده‌اند و مطمئنا مدت‌ها پس از اینکه مریخ قابل سکونت بوده باشد.